Mensen die het niet hebben voor principes en een beetje zelfbeklag: sla deze post maar over, er komen er nog toffere, echt waar!
Zo, de principes.
Het was oudercontact bij ons, met in het vooruitzicht: van 18.00 tot 21.30u non stop praten.
Aangezien het thuis komen, vlug vlug eten, propere kleren aandoen, efkens quality time met de kinders houden en maar juist op tijd terug op het werk zijn mét toch nog snot en zever op uw kleren niet zo ideaal leek, koos ik ervoor om met enkele collega's iets te gaan eten.
Gezeten in het enige etablissement dat er voorhanden is, vroeg ik aan de waard of er vlees zit in de 'croque Italienne', waarop hij antwoordde dat dit niet zo is.
Maar wel kaas (veel!) en ajuin (ook veel!) en tomaten (gewoon) en pesto (veel!).
Hongerig als ik was, verorberde ik boke nr 1 binnen de vijf minuten.
Tot ik de laatste hap wou nemen en iets rozig zag wat ik niet wou zien.
Ik keek vlug in de andere boterham, terwijl de collega's susten dat het 'enkel maar die hap zou zijn'.
Niet dus, tussen het andere boke prijkte ook iets wat ooit een koe of een varken was.
De collega die hetzelfde had besteld keek bij haar en zag ook een lappeke hesp.
En toen werd ik een beetje mottig. Figuurlijk dan, want ik was er minstens even slecht van dat ik vlees had gegeten als van het feit dat ik het niet eens geproefd had.
De collega in kwestie ook niet, maar dat was een schrale troost.
Mocht u nu denken 'so what', laat mij dan even vermelden dat ik als meer dan 16 jaar geen vlees meer eet. Het begon tijdens de periode van de hormonenmaffia en de moord op Karel Vannoppen en het bleef.
Ik ben geen volhouder en heb weinig principes, maar die wel!
En nu werden die ongewild weggesmeten, of beter gezegd: opgegeten.
Toen ik er iets van vroeg aan de waard antwoordde hij 'ja, maar in en croque zit toch altijd vlees'. Waarop mijn lieve collega antwoordde dat ik wel 2 keer had gevraagd of het zonder was, ik zat ondertussen een beetje voor mij uit te staren met tranen in mijn ogen (ja, dat is overdreven, maar ik ben er nog altijd niet goed van!).
En toen mocht ik non stop babbelen van 18.00u tot 21.30u.
Het was niet zo'n leuke avond.
Ik voel met u mee! Hier is het principe: 'als ik het er tussenuit moet halen en ze smijten het dan weg, dan eet ik het op'. Al probeer ik vergissingen te vermijden. Maar de smaak van vlees is me dus nog niet vreemd. Maar na 16 jaar, en dan nog met een ordinaire croque... Mijn deelneming. Het had op z'n minst 3 sterren spul mogen zijn als ze u dan toch zouden verplichten om te zondigen.
BeantwoordenVerwijderenJa, zo'n Japans Wagyu exemplaar, dat dagelijks gemasseerd wordt ,en een lekker stressvrij leventje heeft...
VerwijderenAaaargh, frustrerend! Onlangs ook nog zoiets voorgehad, al heb ik het niet opgegeten. We bestellen geitenkaassalade (ah ja, want da's dan het enige dat ze hebben op sommige plaatsen) en vragen expliciet om er geen spek bij te doen. We krijgen kaas + spek, "oeps". Die kaas smaakte natuurlijk naar dat varken, Stefan heeft het mogen opeten (hij eet wel nog vlees, als het 'moet', bij sociale festiviteiten enzo ;-) )... En in mijn sla lag ook nog hesp of spek ofzo. Op zo'n momenten kan ik echt ontploffen. Ik heb het maar niet gedaan, 't zou geen zicht zijn, en allerminst aangenaam voor de medefeestvierders die lustig hun lijkjes zaten op te eten.
BeantwoordenVerwijderenOok van mijn kant dus mijn deelneming.
Ja, had ik het vooraf geweten, dan had hij het teruggekregen! Ik heb er ook niet te hard over gezaagd, ik was er op die moment écht nog niet goed van. De kakker!
VerwijderenDat is dus een reden waarom ik niet graag ga uit eten naar plekken die ik niet ken, of die geen webpagina hebben waar je het menu op voorhand even kan uitpluizen (om te zien of er toch wel iets vegetarisch op de kaart staat).
BeantwoordenVerwijderenAls iemand nu een schaaldier-allergie heeft, dan zorgen ze er toch ook maar beter voor dat er zeker niks van dat in een maaltijd zit... anders heeft de waard een anafylactisch shock op zijn geweten. Misschien had je dat moeten faken ;-) Dan had-ie z'n lesje misschien geleerd... (*evil grin*)
Oh ieuw. Ik leef keihard met u mee, ik zou er ook mottig van worden (word nu al een beetje mottig in uw plaats). Ik eet nu 10 jaar geen vlees (en de rest) meer en moet er niet aan denken om zoiets in mijn mond te steken.
BeantwoordenVerwijderenAllé zeg, dat zoiets gewoon hier in de vlaandrens gebeuren kan. In het buitenland kunt ge al rapper van die farsen voor hebben, als er ook nog eens een taalbarrière is. Hopelijk voelt ge u wat beter nadat ge het op geheel therapeutische wijze van u af hebt kunnen schrijven!
Ik ben nadien op therapeutische wijze boven de wc gaan hangen, tot alles eruit is. Niet bepaald iets waar ik een hobby van ga maken, maar dat hielp ook wel een beetje...
VerwijderenLol, erg therapeutisch klinkt dat niet, maar ik kan me de opluchting nadien wel zo'n beetje voorstellen. ;-)
VerwijderenVolgens mijn grootouders is hesp geen vlees... *schrale troost*
BeantwoordenVerwijderenLol, de plaatselijke slager wou mij vroeger ook altijd kip doen eten, 'omdat dat geen vlees was'. Maar die mens zei ook wel altijd 'Anneke' tegen mij, dus zijn geloofwaardigheid was al miniem. :-)
Verwijderenaj ma kind toch! daar zou ik echt nie mee kunnen lachen! en als het een troost is, ik vind dat jouw voornemens nog gelden en goed zijn! het is een mooi gebaar en doel en dat moet je niet laten verzieken door zo een stukske idioot!
BeantwoordenVerwijderenMerci!
Verwijderenstraf en weet ge wat, ik heb onlangs exact hetzelfde meegemaakt, al eet ik héél af en toe nog wel eens per uitzondering vlees - ik ben iets minder principieel dan gij blijkbaar en bijgevolg was mijn walging ook wat minder groot. Maar ik had die dag ook wel degelijk een vleesloze dag, had me door de ober ook op het hart laten drukken dat er geen vlees in zat en vond bij de derde hap wel degelijk een schelleke roze hesp... ik voelde me net zo in't zak gezet en heb ook niet meer verder gegeten. Blijkbaar is hesp niet voor iedereen vlees, ik vraag mij dan af onder welke categorie ze het wel onderbrengen: kaas? groente??
BeantwoordenVerwijderenMisschien was het zelfs op dezelfde plek!
VerwijderenMogen vegetariërs vlinders in hun buik hebben?
BeantwoordenVerwijderenIk had dat in jou niet gezien, een vegetariër. Verschieten zeg.
Zo lang het geen zeldzame soorten zijn, wel!
VerwijderenOei, hypothekeert dat mijn bruidsmeisjes-kansen? ;-)
ik gaf je net de Vertile Blogger Award, t'is omdat je het verdient!
BeantwoordenVerwijderenZo herkenbaar...ben nu 14 jaar vegetariër en vorig jaar 2x kort op elkaar zo'n farce voorgehad.
BeantwoordenVerwijderen1x toen de pizzamannen hesp op de vegetarische pizza (feta, broccoli, tomaat, champignon) gedaan hadden en ik dit ook maar na een hap of 3 door had, en 1x kort daarna toen ik per ongeluk mijn lasagne met die van mijne vent wisselde.
Die daar dus niks van zei en mij lustig liet dooreten (toch ook wel een flink aantal happen). Toen was ik ook 3x gedegouteerd: doordat het vlees was en ik het gegeten had, doordat ik het deze keer niet geproefd had en omdat mijne vent mij gewoon had laten eten.
Oké, ge gaat er niet dood van maar principes hè ;)
Maar manneke toch!
BeantwoordenVerwijderenZeg, een een croque heeft toch niet altijd vlees, wel?
Ik durf daar sindsdien geen uitspraken meer over te doen!
Verwijderen