maandag 27 mei 2013

Het is natuurlijk maar een theorie....

De 20e mei ging ik nog eens joggen.
Het was enkele weken geleden, ik gok een stuk of drie.
Ik was al twee honden gepasseerd zonder in tranen uit te barsten.
"Flink bezig, Sanse", sprak ik tegen mezelf.
Ik liep rustig langs het kanaal en belde ondertussen met een vriendin.
dat 'rustig' mag u erg letterlijk interpreteren. Elodie Ouedraogo zou het waarschijnlijk eerder 'wandelen' noemen, of 'slenteren'.

En ineens begon het: pijn!
Geen steek in de zij genre ik-had-toch-beter-geen-frieten-gegeten-voor-ik-vertrok, maar echte PIJN!
Na een minuut dacht: 'het is een gesprongen appendix'.
Na vijf minuten dacht ik 'mijn baarmoeder gaat eruit vallen'.
Na tien minuten wou ik de Gilbert bellen, maar was ik al bijna terug thuis dus zou het al te belachelijk geweest zijn.

De pijn bleef, al was hij gelukkig niet altijd even erg.
Maar wel erg genoeg om mijn avond te verpesten.
Daaag, leuke plannen, hallo zielige avond in de zetel!

Twee dagen later, het was ondertussen dinsdag, zat ik bij de dokter.
Fietsen was een hel, de leerlingen mochten basketten wegens het niet in staat zijn van hun juf tot het opstellen van het parcours en 's nachts deed ik geen oog dicht.
De het mijn appendix niet zou zijn, had ik al wel verwacht.
Maar wat dan wel?
Een visite later stond ik buiten met het schaamrood op mijn wangen.
Niks levensbedreigend, niks groots of exotisch, maar ordinair verrekte buikspieren van dat kleine beetje 'joggen'. Het voorstel om een ziektebriefje te schrijven wimpelde ik af, het was al erg genoeg.

Erg ja, want hoewel er nu niet veel meer van te merken is, had de Sanseveria ooit een mooie buik.
Ooit, lang geleden, voor er twee kinderen in hadden gezeten en voor de kebabman bij mijn kot mijn beste vriend werd.
Striemloos, plat lichtjes ingevallen en constant bloot.
Heel wat anders dan nu het geval is!
En daar zit volgens mij de oorzaak van het kwaad, want om het penske te verbergen, grijpt de Sanseveria graag naar figuurcorrigerend gedoe.
Niets zo zalig als een onderbroek die je tot net onder uw borsten kan trekken, in de huidige toestand is dat eigenlijk maar net boven de navel meer, dat was vroeger ook anders...
Ik ben een echte David Copperfield als het op het wegtoveren van de buik aankomt!
In de winter is dat lekker warm en in de zomer maak ik mezelf wijs dat het thermisch effect ervoor zorgt dat ik afval aan mijn buik, over illusies gesproken...

En waar zit nu die fameuze theorie?
Wat als die onderbroeken nu zo goed zijn dat ze de werking van mijn buikspieren deels overnemen?
Vaneigens dat die dan niets meer gewend zijn en bij de minste inspanning de geest dreigen te geven!

Soit, samengevat: geen figuurcorrigerend ondergoed meer voor mij!
En ook geen broeken, bijgevolg, want die twee gingen hand in hand.
En ook geen 4 kilo minder binnen drie weken, doeme toch!

woensdag 15 mei 2013

Een baksteen in de maag. Of toch houtskelet? Of een caravan?

Herinnert u zich nog het kast-vraagstuk?
Die waar onze schrijnwerker spontaan grijze haren van kreeg en waarbij ik de liefde van de Gilbert voor mij zienderogen zag dalen?
Wel: die is er nog niet.
Nog niet, maar wel bijna (hoewel 'bijna' in deze zin wel erg ruim gezien kan worden).

De prijs was doenbaar, de bekleding werd gekozen, de schrijnwerker mocht starten en de Sanseveria begon terug te krabbelen.
Want zou het toch niet te veel hout zijn?
En als het fineerpatroon niet kan doorlopen (wat ik wou), gaat het dan nog wel schoon zijn?
En gaat het niet te druk zijn met het behang in de keuken?
Of zouden we toch niet beter wit nemen?
(Want 'wit is altijd schoon', zo zei Leo Pleysier)

De Gilbert vroeg nog nét niet de echtscheiding aan, roloogde tot hij er duizelig van werd en zei kordaat het het goed was, dat het schoon zou worden en dat het blijft zoals het was.
Oef.

Het probleem zit hem ook in de rest van ons huis.
Het enige nieuwe zijn onze zetel (omdat de andere te duur was om te laten opmaken) en de keukentafel.
De keuken? Tweedehands en opnieuw geschilderd.
De kasten? Kregen we bij de keuken.
De badkamer? Geruild voor de tafel en stoelen die ook bij de keuken zaten en -euhm- 'niet helemaal ons ding' waren.
Keukenstoelen? Tweedehands and fabulous!
En dat maakt nieuwe en grote aankopen zo moeilijk, denk ik.
Bij tweedehands spullen kan je er zelf nog aan prusen of, als het echt te erg is, ze inwisselen voor iets anders.
Maar nu?
Nu gaat het blijven staan tot de Gilbert en ik verhuizen naar onze serviceflat.
Dat is dus nog wel eventjes.
En elke dag gaat daar die kast zijn.
Elke dag.
Altijd.

Ik denk dat ik meubilaire bindingsangst heb.


Ah, het wordt blijft trouwens dit ontwerp.


maandag 13 mei 2013

Margi Mindy

De facebookvriendjes zagen haar haar al: Margi Mindy, het zusje van Mega Mindy.
Gecreëerd voor den Eugène zijn vrijgezellenavond.
Het enige wat ze zeiden was: het moet een Mega mindy kostuum zijn, maar het mag marginaal zijn.
Say no more!
De Sanseveria dook in haar stoffenbak, ging langs de kringwinkel en presenteert u het volgende:




Mocht u zelf aan de slag willen gaan:
- felroze broekkousen, al jaren in de verkleedkoffer, maar met de huidige fluotrend waarschijnlijk overal te vinden
- 'ne gaine' uit de kringwinkel,  (slordig) roos geverfd en met een gouden 'm' erop gestikt
- Blonde pruik, gemaakt op de tante Hilde manier, met een lintje om ze vast te knopen onder de kin, met wol uit de kringwinkel
- Arm- en beenstukken met vleugeltjes & gouden broekje: stof die hier nog lag van een superheldenkostuum voor de zoon, ooit gekocht bij Peter's modestoffen
- Cape van badmatje uit de kringwinkel
- Een masker maakte ik niet, maar met een pot gel en roze glitters zijn alles wat je nodig hebt om een masker te schilderen.

Mocht u een vrijgezellenfeestje hebben: het kostuum heeft de dag overleefd en kan uitgeleend worden.
Geen dank!

maandag 6 mei 2013

Linkse boel!




Hier kan je de stofjes vinden die ik gebruikte voor het petekind.
Hier kan je mij volgen als google reader ermee stopt.
Hiervan kreeg ik de leuke honeycomb figuren.
En omdat onzin soms ook in één of twee zinnen komt: hier zit ik nu ook.
En rechts in de zijbalk kan je naar hartenlust knopjes drukken.