woensdag 29 juni 2011

En nu moogt ge allemaal lichtjes groen uitslagen...

...van jaloezie hé, niet van slechte mosselen of overjaarse chips of een overdosis aan rauwe champignons met looksaus.
Want maandag ( én dinsdag én woensdag) ga ik hier naartoe!

U moet namelijk weten, het Lief, excuseer: de man, werkt in ploegen.
Dat zorgt ervoor dat ik eigenlijk geen constructieve avondschool kan volgen, wegens het maar half en half aanwezig kunnen zijn.
Bovendien is uit mijn middelbare schoolperiode gebleken dat ik nogal graag mijn eigen goesting doe en als het niet naar mijn zin is, ik niks doe tout court. Hoewel ik altijd wel manieren vond om mijzelf bezig te houden, maar niet iedereen vond die even tof naar't schijnt.

Zoals al eerder vermeld, is nachtelijk naaien niet goed voor mij (enfin, voor mijn ego en vooral voor de schepseltjes die het ocharme moeten dragen).
Daarom  ga ik voor de derde keer op naaistage!
Van 10 tot 17u one on one met het naaimachien....zalig!
Vorige keer rolden er een sjakos, een broek voor de zoon, een kleedje voor de dochter en een kleedje voor mezelf vanonder het machien.
De keer daarvoor een rokske en een badpak (ok, dat zijn maar twee stuks, maar dat badpak is dus wel fenomenaal schoon hé!).
 U ziet hier maar een stukje, want hoewel het badpak schoon is, zijn de billen dat niet.

Deze keer heb ik goesting om het volgende in elkaar te flansen: een broek, een rokske (zoals hier, maar dan langer) en een kleedje.
En moest er nog tijd zijn, dan begin ik aan iets dat ik al lang wil maken en waar de wereld écht op zit te wachten!
Aaaaaah...ik kijk er al naar uit!

Nu even iets anders: 'man' dat klinkt niet echt, 'wederhelft' is het ook niet en 'dieje van ons' vind ik maar niks. Daarom stel ik voor dat ik de man des huizes vanaf nu bij naam noem.
Bij schuilnaam, om te beginnen, want hij is niet thuis en ik kan niet vragen of hij dat erg zou vinden.
Vanaf nu heet hij 'Gilbert', dat gaat hij zelf ook nog wel schoon vinden, denk ik....

maandag 27 juni 2011

Lang, smal & kapot


Ik ben nogal ne lange smalle.
Dat laatste heb ik van mijn vader, laten we daar duidelijk over zijn.
Mijn mama maakte daarom een broek voor mij, uit een heel luchtig stofke.


Er is maar één probleem...
Na een namiddag ravotten op het springkasteel met de achterneefjes,


...ziet mijn broek er zo uit!

*en ze was nog zo schoon! Snik!*
edit: die sokken hebben ikzelf of het kind niet zo hoog opgetrokken, dat is werk van de grootouders.

donderdag 23 juni 2011

Ge kunt niet alles hebben in het leven...

Gisteren ging ik op stoffenjacht.
De buit was niet enorm spectaculair, maar wel heel goedkoop.
Thuisgekomen stopte ik ze vrolijk in de wasmachine, nadien nog eens en toen werd ze buiten gehangen met de mededeling: "Als ge zo blijft stinken, komt ge mijn huis niet meer in!".
Enig idee hoe ik mijn stofkes lentefris krijg? (zelf de plaatselijke mestgeur zou een verbetering zijn!)



En alsof mijn reukorgaan nog niet genoeg geteisterd werd, had dat toffe Vlagje van ons in mijn wasspeldenemmer gekakt. Hoera!
Wilt er iemand wisselen van huisdier...?

maandag 20 juni 2011

Koerske doen?



Onze nieuwe muurdecoratie voor de keuken, met dank aan de vriendjes en hun vijver op onze oprit. 
 Merci hé, mannen!



vrijdag 17 juni 2011

Schol!

Ik ga iets delen met u dat deze zomer nog goed van pas gaat komen: het beste mojito-recept ever!
Voor u mij tactvol gaat doorverwijzen naar de plaatselijke AA-afdeling na het zien van de hoeveel heden: het is het 'Fiësta Mundial'- recept en daar wordt dat natuurlijk in bulk gemaakt!
Maar geen paniek, ik wil de overschot altijd helpen opdrinken!

Men neme:
- 2l rum
- 2l bruiswater
- 1.2l limoensap
- 0.80l rietsuikersiroop

Men doet:
- alles samen in een bidon of emmerke
- goed wat ijs erbij
- verse muntblaadjes en limoenschijfjes erbij
- en een rietje, wat dat drinkt plezanter!

Moest u nu een eenzame doch dorstige avond hebben, voor één glas is het:
- 2cl rietsuikersiroop
- 5cl rum
- 3 cl limoensap
- 5cl bruiswater

En nu ik met u gedeeld heb, vraag ik een wederdienst.
Haal de Trinny of Susannah in u naar boven en zeg mij eens:



Dit rokske, zou dat gaan voor mensen met echte heupen enzo?

zondag 12 juni 2011

Over de bestaansreden van elastische biais en andere banaliteiten

Door de drukte is de Viking de laatste tijd wat verwaarloosd geweest, maar daar komt nu (hopelijk) verandering in!
Moedig als ik was ging ik gisteren gewapend met de kinders naar de rommelmarkt. De zoon doet dat ondertussen voorbeeldig. Hij krijgt elke keer een centje om zelf iets te kiezen (ahja, want moeder koopt ook altijd iets..) Deze week bedroeg de buit:

 Een kleedje waarvan ik nog niet weet wat ik ermee ga doen: bovenstuk veranderen of een rokske van maken

 Een broek in een geweldig schone kleur, waarvan ik dacht dat er eerst nog 10kg af moest voor ze over mijn gat kon. Eens thuisgekomen bleek ze vlotjes over mijn dijen te glijden. Toen bleek ook dat het een (oude) maat 44 was, natuurlijk... Het model was ook eerder recht dan uitlopend, spijtig.

 Een spons slaapkleed waar ik shortjes voor de zoon in zag, zoals hier. Ik had evenwel geen elastische biais en ook geen tijd om er te gaan kopen. Het werd dus gewone. En op de volgende foto ziet u waarom ik dat beter niet had gedaan:
 De 'golfjes' zijn een minpunt, maar hij mag/moet ze toch aandoen van mij!

Verder was het oogsttijd: aan de buitenkant van onze omheining hebben we braamstruiken (?) geplant, zo kunnen de kindjes later besjes plukken als ze op straat aan't spelen zijn. Ik was er heilig van overtuigd dat het bramen waren, maar ze lijken verdacht hard op frambozen. Weet er iemand zeker wat het is? En is dat normaal dat ik dat verschil niet zie?



Als laatste wil ik u meedelen dat ik sinds zwangerschap nr 1 verslaafd ben aan hoge onderbroeken. Het liefst van al in spons of met een bommamotiefke.
Nu was ik deze week in een winkeltje dat aanprees 'echt degelijk ondergoed uit de tijd van toen' te verkopen. Mijn oog viel op exemplaren met een schoon logo erop. Ik schafte mij een deel aan en stak ze thuis onmiddellijk in het wasmachine. Ze lagen ook al in de rekken sinds de tijd van toen, als ge begrijpt wat ik bedoel...
Wat blijkt: dat logo gaat er gewoon af met het wassen! Awoert!! Gewapend met een textielstift ga ik dat er straks dus weer optekenen hé, want anders zijn die onderbroeken niet half zo tof!

Aah, eindelijk nog eens iets dat niet met de trouw te maken heeft! Hoewel de kans groot is dat er bij elke post een foto zal staan vanaf de moment dat ik ze in mijn bezit heb... excuses bij voorbaat!

zaterdag 11 juni 2011

Trouwen: een handleiding

Ik heb het al meermaals gezegd tegen het Lief mijn andere helft en ik blijf erbij: het is goed voor ene keer, maar ik doe dat niet opnieuw! Er kruipt in een trouwerij, lieve lezer, namelijk belachelijk veel tijd!
Maar laat dit u vooral niet tegenhouden! een beetje regelnicht en organisatorisch talent beleeft het jaar van haar leven om alles te plannen!

En om u een beetje een idee te geven hoe dat loopt/ hoe ge dat moet aanpakken: het grote verslag!
(met een streepje muziek tussen)


(geen bijhorende clip, maar zo schoon!)
Het geregel vooraf laat ik achterwege, daar hebt u niets aan.
Buiten misschien dit: denk na over kleurcombinaties, huisstijl (een bepaald logo, motief, figuur,...) en trek dit door in de gehele decoratie (zaal, uitnodiging, kerk, uzelve). Het zijn die details die ervoor zorgen dat alles er 'af' uitziet. En nu ga ik stoppen met preken over dingen waar ik eigenlijk toch niet echt verstand van heb.

Zaterdag dus.
Weet u nog hoe belachelijk heet het was?
Ik wel!
Mijn bovenstuk was namelijk een korset. U weet wel, zoiets dat ze in de Middeleeuwen droegen. Er was toen duidelijk nog geen sprake van de opwarming van de aarde, anders waren al die deernes doodgevallen nog voor ze goed en wel ontdaan werden van hun kuisheidsgordel.
Enfin, om maar te zeggen dat het warm was.
Zo warm dat er zich euhm... Ben Crabbé-achtige verschijnsels voordeden op plekken waar ge dat niet verwacht...
Ik ga niet zeggen hoe ik dat heb opgelost, want dat is echt te gênant, maar het werkte wel ( als ge weet wat mijn oplossing was, ga ik er vanuit dat ge het zelf ook al eens hebt gedaan!).
Maar buiten wat klimatologisch ongemak, was het kleed perfect!

Verder was er nog het mysterie van de gouden botten en de vriendelijke koeien.
Het plan was om op een koe te gaan zitten (met mijn gouden botten, want op hakschoenen door de wei, dat is al te belachelijk).
In de praktijk bleken de uitverkorenen koeien gigantisch en volgens de boer 'nogal agressief van nature'. Dolletjes!
Dat agressief zijn viel goed mee, maar ik ben er toch niet op gekropen.


's Avonds hadden we een geweldig schone zaal en een ongelofelijke eikel van een gebuur, maar gelukkig ook zeer begripvolle politieagenten.
Ik had mij voorgenomen om mijzelf te amuseren onder het motto: "het is mijn ons feest", "ge trouwt maar ene keer" en "als het zoveel kost, kan het maar beter plezant zijn".
Missie geslaagd: ik was content op de dansvloer en het lief achter zijn whiskybar.
De vriendinnekes hadden een hilarisch filmke gemaakt (ik ga dat hier niet laten zien, want voor jullie is dat niet half zo grappig), de collega's zorgden voor extra immateriële cadeaus en de vrienden van de wederhelft laten ons al mountainbikend op zoek gaan naar onze cadeau.

Verder waren er wegwerpkodakskes en een babbelbox waarvan ik niks dan zatlapperij verwacht, hoera!

En toen was het ineens 6u en fietste ik vrolijk met mijn andere helft naar huis, in mijn trouwkleed natuurlijk, wat had u gedacht?

En voor diegenen die denken dat het allemaal vlekkeloos verliep, ziehier wat er mis ging:
huwelijkskaars vergeten, friteuse die een uur te laat begon te werken, 2 koks voor 210 man (dat is dus een beetje te weinig, moest u daaraan twijfelen), overijverige decibelmeter, gemene gebuur, kotsende kleine én een vijver op onze oprit (wel inclusief loopbrug en plastic zwanen zoals in SATC 2!).
Maar ik geloof nogal in evenwicht, dus liever een paar kleine dingen die fout lopen, dan een neergestort vliegtuig in uwen hof ofzo.

maandag 6 juni 2011

En toen was het zaterdag...


Een volledig verslag volgt, nu ga ik eerst  de laatste tiramisu naar binnen werken en tam in de zetel hangen!