vrijdag 25 april 2014

freebie & selfie

Ik deel u eerst even mee, dat u deze actie nog steeds mag negeren, aangezien er nog steeds iets mis is met de stortingen.
Chance dat mijn ego na drie dagen dacht: 'Oei, klopt dat wel?' en nog meer chance dan Nele mij meedeelde dat er iets misliep.
Ik hoop dat het snel in orde is, maar tot nader bericht: stop het storten.
Diegenen die al wel gestort hebben: probeer een kopie of printscreen te nemen van uw overschrijving en dan komt dat wel in de sjakos!

Wat mogelijk niet in de sjakos komt, is mijn plan voor morgen: 10km lopen.
Ik kan u zeggen: dat is geleden van voor de zoon geboren was dat ik dat kon.
Het kind wordt binnen een paar maanden trouwens 6.
8.5km liep ik al wel, begin deze week, en ik voel het nog in mijn benen!
Verpleegsters en dokters mogen massaal afzakken naar het schoonste gehucht der kempen morgen, om ondergetekende op te lappen wanneer ze in elkaar stuikt.
Met een vlaggetje zwaaien en roepen: 'Komaan, ge kunt het', mag natuurlijk ook.

Want ik ga dat kunnen, echt: al strompel ik als laatste over die meet (hoogstwaarschijnlijk): ik zal die 10km lopen!
En ik zal dat in stijl doen!
Enfin: mijn kledij tenminste, mijn loopstijl is niet zo denderend.
En mijn loopshort is eigenlijk ook te marginaal voor woorden.
Maar mijn T-shirt: dat mag er zijn!
Meer nog: dat mag er voor iedereen zijn!

Ik presenteer u: voor alle loopliefhebbers of -haters: het antilope T-shirt
Tegelijkertijd presenteer ik u ook mijn dubbele kin.


Serieus: selfies maken, dat is een onderschatte kunstvorm. Ik snap perfect waarom al die jeugd foto's zit te trekken voor de spiegel in hun badkamer.
Al een geluk dat wij ook een gang hebben.
Kijk, mijn guitige zelf, zoals Kelly dat zo schoon zegt.


Zou u ook graag flux rondhuppelen in een antilope shirt?
Dat kan perfect!
Print hier de tekening af en leg ze onder uw T-shirt. Hou het eventueel tegen het raam als je het niet duidelijk ziet. Trek het een beetje strak of speld het vast.
Teken over met een textielstift of alcoholstift, dat werkt ook.
Draag het met fierheid en mottige loopschoenen.



donderdag 17 april 2014

Van 2 naar 4

Omdat het een beetje verdacht zou zijn dat alles hier direct goed lukt: het minimum stortbedrag is opgetrokken naar 4€, minder storten gaat gewoonweg niet.
Ook doet de site momenteel een beetje vreemd. Vreemd als in: geen bevestigingsmails sturen en de teller op '0€' laten staan.
Ik ben ondertussen wat mensen aan het lastigvallen en hoop dat het snel opgelost geraakt.
Ik ben al content dat het aan de site ligt, ik vermoedde al dat er niemand de antilopen in zijn huis wou!

Voor de zekerheid zou ik nog wachten met storten, tot ik weet wat er misgaat en het opgelost geraakt, anders gaat het hier nog een frustrerende bedoening worden, vrees ik.

En voor diegenen die meer kansen willen maken op de print: ik ga niet meer werken met nummers, maar met namen.
Stort je een veelvoud van 4€, dan gaat je naam ook in veelvoud in de pot en maak je extra kans. Zo moet je maar één keer heel het betalingsproces doorlopen om meer kans te maken.

De prints kan je hier nog eens bekijken, storten kan je (straks hopelijk weer) hier doen!

woensdag 16 april 2014

Vijgen voor Pasen.

Ik beschouw mijzelf niet altijd als een meeloper: ofwel ben ik de trends voor, ofwel loop ik zo ver achter dat geen kat het zich nog herinnert.
Serieus jom: ik naaide al nog vóór ik een naaimachine had en ben pas beginnen bloggen toen blogland al even dicht bevolkt was als pakweg China.

En ook nu loop ik enkele maanden achter, maar we kunnen dat ook gewoon 'fashionably late' noemen en we kunnen dat al helemaal negeren en gewoon uitzinnig blij worden.
En in onze portemonnee duiken, dat ook.

Want de Sanseveria zou graag geld krijgen van u.
Niet voor mijzelf, maar voor de mensen in Syrië.
U herinnert zicht waarschijnlijk nog de tombola's voor Syrië?
Wel, ik doe quasi een half jaar na datum ook mee.

Wat valt er te winnen?
Dames en heren, ik presenteer u: het originele, door mijzelf gezeefdrukte Philleke 'Wij zijn hier met de fiets, want wij zijn antilopen'.
Voor de hilarische zin dank ik nog steeds het WWf op mijn blote knieën, voor het tekenen geef ik de speekmedaille aan mijzelf.
Voor diegenen die niet enkel een hart hebben voor mensen, maar ook één voor de natuur: geprint op gerecycleerd papier met inkten op waterbasis.
En voor zij die graag alles weten: de print zelf is A4 formaat, gedrukt op papier formaat A3.
Er zijn slechts 6 exemplaren van op deze aardbol, dus u bent er zeker van dat niet half Vlaanderen deze print in zijn living heeft hangen.





Hoe neem je deel aan de tombola?
1.Schrijf 4 euro over op de rekening van Syrië 12-12.
Dit kan rechtstreeks via mijn actie op de officiële pagina van Syrië 12-12.
Ik ontvang geen geld, jouw gift komt meteen op de juiste plaats terecht.
Op dezelfde pagina van mijn actie kan je zien hoeveel geld we verzameld hebben.
Je kan, als je meer kansen wilt maken, natuurlijk ook meer storten.
Per schijf van 4€ extra, krijg je een extra kans.
2.Stuur de bevestigingsmail (die je zal ontvangen na je betaling) door naar jet_de_freggel@hotmail.com
(of klik op het enveloppe icoon rechts boven).
Om geldig te zijn, moet ik je op 16 mei voor middernacht in mijn mailbox gevonden hebben.
3.Je krijgt ten laatste 17 mei je mail terug waarin staat dat ik de jouwe goed heb ontvangen.
Je krijgt geen nummer: ik ga werken met namen, zodat diegenen die meer storten ook meer kansen hebben om te winnen.
4. Op zondag 18 mei maak ik de winnaar bekend

Aangezien ik nogal goed ben ik het kwijtraken van drukken en de post ook niet helemaal vertrouw, zal ik hem eigenhandig bezorgen aan de gelukkige.

Het doel is om 200€ in te zamelen, dus kom: deel deze actie op uw blog, facebook of twitter, val uw vrienden en familie lastig en help mij om 100 lotjes te verkopen!
(dat laatste is niet enkel voor Syrië, maar ook een beetje voor mijn ego).
Merci!

Ter verduidelijking: de foto's zijn scheef, de print niet!






dinsdag 8 april 2014

Flashback!

Dat het al schandalig lang geleden is dat ik nog iets geschreven heb, foei!
Hoe het ondertussen met het dieet is, kan ik jammer genoeg niet zeggen: de weegschaal op het werk is foetsie, dus ik weet zelfs niet eens hoe het momenteel staat met het aantal kilo's.
Mijn kleren laten mij echter wel merken dat er ruimte voor verbetering is, 't is te zeggen: er is een gebrek aan ruimte.

Maar kom: laat mij u even meenemen naar een tijd dat de Sanseveria nog mocht eten en drinken wat ze wou zonder bij te komen én dat de muziek goed was, de feestjes fijn en de verantwoordelijkheden onbestaande: de jaren '90.
Het is de ganse week feest op de radio, want muziek uit uw jeugd, om de één of andere reden kan ik die nog steeds meekwelen tot en met.

Dus ziehier: mijn 5 van de jaren '90, met de nodige uitleg erbij én beeldmateriaal, want geen kat die mij daar nu nog in herkent.


Suds & Soda van dEUS:
Ooit probeerden we om de tekst te achterhalen. In de tijd dat de dieren nog konden praten en ik amper geld had voor cd's, ging dat als volgt: ge neemt het liedje op van de radio met uw cassette (timing was cruciaal!), ge spoelt het 100 keer terug om bij elk stukje op pauze te drukken en te proberen verstaan wat ze zingen.
Echt: wij dachten dat we dat goed konden toen en hoorden ergens in de tekst de zin 'You saw a pie'.



Weak van Skunk Anansie:
De Sanseveria had, zoals elke bakvis, een semi-onbereikbare liefde.
Hij was zoals dat hoorde: iets ouder, rebels, rookte zowat alles én had een lange leren jas.
Om menige fuif stonden wij dit tegen elkaar te zingen, kei diep jom. *roloog*


Shadylane van pavement:
 Mag samen met Ben Folds Five en Fountains of Wayne op een hoopje bij mij: instant meebrullen en goedgezindheid gegarandeerd.
Oh en 'Ocean' van Sebadoh: nog zoiets!


Paparazzi van Xzibbit:
De Sanse en haar vriendinnen mochten pas naar fuiven op hun 16e, zoals het hoort (enfin: soms ook al op ons 15e), maar in de tussentijd moesten wij ons natuurlijk nog zien te amuseren binnen aanvaardbare uren en zonder alcohol.
Dat werd skaten: eerst met vier wieltjes op een rij, nadien op een plank.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik in beide disciplines redelijk tot zeer slecht was.
Maar schone tijden daar in het skatepark: echt! Van de eerste kus tot de vriendin die haar tanden uitviel!
Dit werd er vaak gedraaid en mag daarom in mijn top 5.


Onkwetsbaarheid is eenzaamheid van Ospord Posse:
Het lief dat mijn puberjaren meemaakte was een grote fan van Osdorp, dus begon ik daar ook naar te luister. Zo gaat dat immers. Het lief is verleden tijd, ik ben hem nog altijd dankbaar dat hij mij niet enkel liet kennis maken met Osdorp Posse, maar vooral met The Doors.

En ook nog:
De jaren '90, waarin mijn haar ging van kort naarlanger met dreadlocks, naar kort gebleekt met zuurstof water, naar lang met dreadlocks...
De jaren waarin ik jeansbroeken droeg met een maat veel kleiner dan mijn huidige leeftijd, ik mijn schoenen om de één of andere reden twee maten te groot kocht, T-shirts uit de zeeman droeg voor kindjes van 5 jaar (én daar nog mee stond ook), de kledingfases hippie & skater doormaakte, de veel te grote broeken van vader sanseveria rond mijn gat droeg, er mos groeide op mijn fietszakken en we in de klas briefjes schreven naar elkaar, wegens het niet hebben van een gsm.

Schone tijden, effenaf. En nu ga ik mijn huis stofzuigen en de zoon van 5 naar zijn speelkameraadje brengen.