zondag 17 februari 2013

Konijn, dat gaat er ook altijd in.

De dochter haar carnavalskostuum, dat was nog niet gepasseerd.
We moeten daar eigenlijk voor teruggaan in de tijd, meer bepaald naar hier.
Die lapjes, die lagen hier dus al een tijdje. De zoon wilt zich enkel verkleden in het thema dat de school doet, de meeloper!
Maar de dochter, dat is een eigenwijs geval en voor één keer kon ik daar mijn profijt mee doen.

Onder het motto: verkleedkleren zijn tof en nog toffer als ze lang meegaan, nam ik een werk t-shirt van de Gilbert.
Het kwam net niet tot op de grond: groeipotentieel à volonté dus!
Ik zou het zelf ook nog kunnen aandoen, maar ik versmalde het hele geval, waardoor mijn gat er niet meer inpast, tant pis.
Ik knipte nog wat extra lapjes uit restjes stof (hamsteren, dat komt zo nu en dan toch echt van pas) en assembleerde ze op het t-shirt, van een geknipte-maar-nooit-gestikte-broek maakte ik vleugels.
Uit diezelfde stof maakte ik ook nog een masker et voilà: het kind was klaar.

Heeft ze het gedragen?
Nee.
Op vrijdag was de juffrouw ziek en bleef ze thuis en toen ze het de dag erna aandeed, zag ik dat het maar goed was ook: ze had er geen twee meter mee kunnen wandelen want het was te lang.
Bijgevolg naaide ik wat pluche op een marcelleke en op een rokje, zette het kind oren op en nam haar mee naar de kindercarnavalfuif verkleed als konijn.
Maar volgend jaar, dames en heren, volgend jaar gaat dat de schoonste uil van heel de koer zijn!
Als ze tegen dan geen prinsessenkleed wilt, tenminste...







22 opmerkingen:

  1. Dus Gilbert moest in zijn bloot bovenlijf gaan werken?

    Maar alla, je hebt dan toch maar een heel schoon uiltje (op)geknapt voor die foto hier. Ooit gaat ze het nog wel eens kunnen dragen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Neenee, 'werk t-shirt' als in 'thuis werk t-shirt' en geloof me: zo zijn er nog!

      Verwijderen
  2. Dat uilenpak wordt een hit in uw verkleedkoffer - voor groot en klein... ge zult wel zien! Ik wed dat zelfs uw gat er binnenkort inpast als ge zo blijft fietsen en "losen"!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo zeg, mevrouwtje de uil. Sjieke dinges! (en wat zie ik? Goedkeurend geknik van de Nimf? Waar gaan we dat schrijven?)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Maar gij hebt veel geduld om zoiets te maken

    BeantwoordenVerwijderen
  5. De uil is de indrukwekkendheid zelve! Maar dat konijn gelukkig ongelooflijk schattig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Na ze twee uur op uw arm te dragen wegens 'bang van indiaan' zoudt ge iets anders zeggen, geloof me vrij.
      Maar ze was wel schattig.
      En de indiaan was echt wel imposant.

      Verwijderen
  6. Ik lig elke keer in een deuk om jouw blogjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. O, zo'n lief konijntje!
    Misschien wil ze volgend jaar zélf als Indiaan gaan?

    En hier ben ik hélemaal mee akkoord: "hamsteren, dat komt zo nu en dan toch echt van pas"

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Tuttut: het wordt een uil! Nu is het mijn beurt om tegendraads te zijn! ;-)

      Verwijderen
  8. Dat uilenpak is echt fantastisch en dat konijn is helemaal om op te eten!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ik was eerst niet zo aandachtig aan 't lezen en met de titel in mijn achterhoofd dacht van "Amai, die eerste foto is wel een heel speciaal gevlekt konijn", ahem. (Maar bij aandachtigere lezing vind ik het wel een uiterst geweldig uilenpak! :) )

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Zeg en had uw dochter geen pomponneke op haar poep? Want een echt konijn...die heeft een pomponneke op haar poep hé :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een werk zeg, zo'n pak!
    Maar hilarisch hoe jij daar plots weer een draai kan aan geven en de boel kan redden.
    Pomponneke niet vergeten? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, het werk aan het uilenpak is idd omgekeerd evenredig met dat van het konijn.
      De pomponnetjes waren present!

      Verwijderen