dinsdag 13 maart 2012

#Wijvenweek: guilty pleasures en kleine kantjes

Mijn kleine kantjes, die zijn niet zo ver weg en ik ken ze allemaal (enfin, dat hoop ik toch).
Maar hoe beschrijf ik ze zonder dat jullie allemaal stilletjes verdwijnen?
Hoe kan ik ze vertellen zonder mezelf een zielig hoopje te laten lijken?
Wel, dat gaat niet, maar de maskers gaan af, tijd om te laten zien wat er soms nog onder dat grootgebekte, stoere, ik-lach-met-alles-en-nog-het-meeste-met mezelf oppervlak van de Sanseveria zit.

Daaronder zit een miezerig klein plantje, eentje dat het liefst door iedereen graag gezien wil worden. Eentje dat heel onzeker is. Zo onzeker dat ze eerst zelfs niet langs haar durfde te gaan, want wat als ze mij maar een geit zou vinden?
Een plantje dat soms ook het gevoel heeft dat haar alle onrecht van de wereld aangedaan wordt, dat iedereen tegen haar is en dat niemand haar graag ziet.
Dat is natuurlijk quatsch, dat weet ik ook wel, maar er zijn zo van die dagen (waarop ik mijn regels moet krijgen, ik al een maand slecht slaap, ik te veel commentaar krijg en het veel te druk is), dat ik er heilig van overtuigd ben dat er niemand ongelukkiger is dan mezelf.
En dan bleit ik het liefste een uur of twee aan een stuk, om er het volgende jaar weer tegen te kunnen.

Zo, dat is eruit.

En om het toch wat luchtiger te maken: de guilty pleasures:
- plukken, met een pincet: ik doe dat graag
- soms ga ik op zoek naar grijze haren op mijn hoofd. Ik heb er 4 en ik trek ze uit als ik ze tegenkom, ik vind dat fijn
- ik kan genieten van een schoon en proper huis, maar ik ben meestal te lui om eraan te beginnen. Ik lees liever bij u, dus eigenlijk is het uw schuld dat het hier een stort is
- slapende kindekes, maar dan wel enkel de mijne: ik kan daar uren naar kijken en ik zou die dan wel plat willen knuffelen (wat ik niet doe natuurlijk, want dat is strafbaar enzo)

Ik voel mij wel een beetje naakt nu, een dekentje, vlug!

18 opmerkingen:

  1. Zeg geit, ik ben er zeker van dat ik u geen geit zou vinden.

    Dat bleiten, die onzekerheid...
    Kom in mijn armen, verlorengewaandezus!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ok, maar niet uit de bergen! ;-)
      En gij hebt idd ook een heel groot lach-met-uzelf gehalte. Meesters in de vermomming, dat zij wij soms!

      Verwijderen
  2. Vree grappig! Ik zit tussen mijn blonde haren op volstrekt oninteressante momenten te zoeken naar de 'té donkere' of de 'te krullerige'. Dat moet uiteraard in het juiste licht gebeuren en mensen kijken mij daardoor al eens raar aan. Geen schroom dus mijn kind.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Merci om mij nog eens te doen lachen vooraleer ik in mijn bed kruip :-)
    En zo koddig, een mini-sanseveriaatje... Maar ach, iedereen heeft al eens zo'n dagen zeker? En onzekerheid is toch niet per se iets negatiefs? Allez, dat probeer ik mezelf dan toch wijs te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee, dat is inderdaad niet negatief, alleen soms een beetje ambetant. :-)

      Verwijderen
  4. maar dan wel een geweldig toffe "geit" zalle! wanneer spreken we nog ns af? groetjes van "haar" die om de paar maanden ook wel eens in een donker hoekske kruipt om ongegeneerd te bleiten...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. In't verlof? Een fröbel-avondje (kijk, ik schrijf Duits!) ofzo?
      Of, mochten onze bleitmomenten samenvallen: een filmavond met hopen papieren zakdoekskes. ;-)

      Verwijderen
  5. ik kan mij helemaal vinden in uw verhaal! Maar soms verschiet ge dan toch wel enorm hoeveel mensen dat u eigenlijk graag zien e :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Chapeau dat ge zo eerlijk zijt / durft zijn! En heel herkenbaar, hoor: door iedereen graag gezien willen worden en onzeker zijn. Hier ook zo één.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Toch wel grappig. Ge schrijft dat met het gedacht 'niemand gaat dat snappen' en uiteindelijk is bijna iedereen hetzelfde!

      Verwijderen
  7. Het is dat ik gisteren al mijn stukje in dit thema had geschreven, anders had ik dat van jou wel kunnen kopiëren. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. die dagen voor, tijdens en na de regels zijn hel jong :)
    Plukken pet een pincet, da doe ik nu ook graag ze! en ik die dacht dat ik daar alleen in stond :) geweldig vind ik da! :)
    Naar mijn slapende meid lkan ik ook lang kijken, maar dat is oo kde enige. vaak vind ik andere kinderen vuil en vies :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaaaa! Ik ga ook altijd zo ver mogelijk van andere moeders-met-kinderen zitten!

      Verwijderen
  9. De beste oplossing tegen die regeldagen: een spiraal :-).Wreed handig ding en het is dat mijn lange termijngeheugen nog werkt of ik zou begot niet meer weten wat regels zijn ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jamaar, de mijne zit er nog maar een maand in, dus ik zit nu nog met die vervelende 'constante bloedingen'. Ik hoop dan ook dat het na de 1e drie maanden gedaan is voor de volgende 5 jaar!

      Verwijderen