In mijn tijd...

...was dat toch anders!
Denk terug aan uw jaren in de kleuterklas.
Mijn geheugen was toen al een zeef, waardoor ik mij nog maar flarden herinner, maar het zijn schone flarden, zorgeloos en al.
Onder die herinnering valt ook de laatste schooldag voor elke vakantie.
Steevast liep de speelplaats dan vol kleutertjes met A3-enveloppen uit oud behangpapier.
Groot was dan ook mijn verbazing toen de zoon op donderdag al zijn tekeningen bij zich had en een kartonnen kip én een paasmandje.
Donderdag, niet vrijdag, zijn er dan geen tradities meer?
De knutsels werden evenwel uitgebreid bewonderd en de zoon was fier (geheel terecht!).
De dag erna wist ik ook ineens waarom de volgorde van bewerkingen niet gerespecteerd werd, want ik trof het volgende aan op mijn keukentafel:

Paashaas met kip en bijpassende kuikens.
Ik heb gegraven in mijn geheugen, maar iets groters dan een egeltje uit klei heb ik volgens mij nooit mee naar huis genomen.
Maar zo schoon!
Even wou ik het zelfs in het portaal zetten, maar uit angst dat het gaat regenen, staat het toch maar in de hal te pronken.

Beste juf, het is mij een raadsel hoe u dit gepresteerd krijgt met 27 kleuters in een klas.
Respect!
Misschien een kleine tip voor het laatste trimester?
Ziet u die lelijke waterkringen die het kastje ontsieren?
Het zou fijn zijn mocht de zoon daar iets bedekkend voor maken.
Ik zal de maten wel doorgeven.