Pimp my ride & give away

Ten huize Sanseveria wordt er al eens gefietst, ge kent dat wel, met zo'n kar erachter waar dan twee kinders op elkaar zitten gepropt.
Allemaal heel gemakkelijk, maar onze kar liet zich niet omtoveren tot buggy, wat nogal jammer is, gezien de dochter nog niet kan lopen.
Onze grote buggy meenemen, was geen optie.
Dus ging ik op strooptocht naar de kringwinkel alwaar ik dit pareltje vond:

(het kind was reeds in mijn bezit)

Hij zag er redelijk schmutzig uit en ook wat saai, dus besloot ik om zelf een hoesje te maken om erover te trekken.
(Dat laatste is zelfs weldoordacht, dan kan ik het wassen, want die dochter is zelf ook redelijk schmutzig!)
Na wat nachtgebraak aan de Viking (jaja, ondanks mijn voornemens), is dit het resultaat:

Toch beter, niet?
Ik maakte zelfs in één keer een paspelbandje en biaslint, ahja, als we principes overboord gooien, doen we het ineens tegoei!
De appel is van hetzelfde stofke als de paspel en de biais en zoals u ziet, is die schandalig mottig vastgezet.
Gelukkig maar, het moest maar eens perfect zijn!

Ik ben helemaal weg van het stofke!
En hoewel het wat stugger is, ga ik er mij toch eens iets uit fabriceren.
En u, wat zou u er mee willen maken?
Ik geef er 1.5 meter van weg, van de bruine retrostof.
Volgen mag, maar is geen verplichting, laat een berichtje achter voor 10 mei met daarin uw plannen voor het stofke. ('hamsteren' zijn ook plannen)

Twee vliegen in één klap

Want ik deel vandaag niet één, maar twee recepten met u!
Het eerste is dat van de cakes, ik heb het 'gefinetuned' en nu zijn ze volgens het Lief nòg lekkerder!

Wat heb je nodig ?
125 g boter                                   125g suiker
2 eieren                                         2el melk
125g bloem                                   1 à 2 spritskoeken
1el bakpoeder                               1 à 2el speculaaspasta

Hoe maak je het?
Meng alle ingrediënten, buiten de koekjes, in een kom met een mixer
Verkruimel de koekjes en roer ze zachtjes onder de rest van het deeg
Doe het deeg met een lepel in de vormpjes
Bak in een voorverwarmde oven op 150° gedurende een 20 à 25 minuten, verhoog dan de temperatuur naar 175° voor een 10 tot 15 minuten (ga wel geregeld kijken, het kan nogal snel gaan op het einde).
Check of het deeg al gaar is, want geen enkele oven is hetzelfde. Wanneer je er met je vinger in duwt en het veert onmiddellijk en helemaal terug, zijn ze normaalgezien gaar.

En ziehier: de meest geweldige cupcakes, gepresenteerd om mijn vers gefabriceerde étagère, wat wilt een mens nog meer?

(dit recept is ongeveer goed voor zo'n 15 tot 18 cakejes, ik maak meestal een dubbele portie en daarmee vul ik twee muffinplaten en de mooie gegolfde cakevorm)

Volgt dan nog: recept nummer 2!

De zoon is de laatste tijd wat 'van zijn eet af', maar gerechten met het woord 'taart', gaan er altijd in!

Vandaag: bloemkool-broccoliquiche.

Wat heb je nodig?

*deeg:

175g bloem               snufje zout

75g boter                  1tl tijm

3el water                   1/2 tl paprikapoeder

*vulling:

1/2e bloemkool         gemalen kaas

1/2e broccoli             gorgonzola (niet te veel)

boter                         gerookte zalm

bloem                        melk

Hoe maak je het?

* deeg:

Zeef de bloem en het zout in een kom.

Doe de tijm, paprikapoeder, boter en het water erbij.

Kneed tot een stevig geheel.

Rol het deeg uit op een met bloem bestoven oppervlak en bekleed je (beboterde) taartvorm, prik gaatjes in de bodem.

Bak de bodem gedurende 15 minuten blind in een op 190° voorverwarmde oven.

Normaalgezien doe je dat door er bakpapier over te leggen en linzen of erwten erop te leggen.

Ik loste het zo op:

Gewoon de buitenkant van een kleinere springvorm, 't is toch enkel om wat gewicht uit te oefenen.

Op de achtergrond ziet u een kei schoon stofke, dat is van mijn nieuwe kleedje dat slechts 5€ kostte! Hoera!!

Na het blindbakken, haal je het papier en de vulling (in mijn geval de springvorm) eraf en laat je de bodem nog eens 5 minuten bakken.

* De vulling:

Stoom of kook de broccoli en bloemkool.

Maak een bechamelsaus/ kaassaus met de rest van de ingrediënten (buiten de zalm natuurlijk). De uitleg hierover vind je hier.

Leg de broccoli, bloemkool en zalm op de taartbodem, overgiet met de saus en strooi bovenop nog wat extra gemalen kaas en de gorgonzola.

Zet een 10-tal minuutjes in de oven tot de kaas gesmolten is.

Eigenlijk is dit een vegetarisch gerecht, maar de zoon is zot van gerookte zalm, dus zwierde ik dat erbij. Het kind heeft in geen drie dagen zoveel gegeten als vandaag, dus dat wilt zeggen dat het goed was!

(En het zegt ook veel over de rest van mijn eten)

Vooral de bodem is lekker! Vanaf nu geen bladerdeeg voor mij! Dit is minstens even goed en volgens mij zelfs minder vettig (maar dat kan ook gewoon wishful thinking zijn...).

Eureka!

Soms durf ik al eens iets experimenteels te fabriceren in de keuken.
Meestal trekt dat op niks, maar vandaag, lieve lezer, vandaag triomfeerde ik!

Het Lief is de laatste maanden weer zeer intensief bezig met zijn hobby.
Meestal houdt dat in dat hij 's avonds zelden tot nooit thuis is, maar de laatste 3 weken is hij ook overdag nergens te bespeuren in huis.
Niet dat de kinders daar last van hebben hoor.
De dochter beseft nog maar amper dat ze tenen heeft en de zoon beseft maar al te goed dat daar waar papa is, er tractors en quads zijn en veel volk dat met hem rondrijdt.

Maar soit, we dwalen af, het ging over mijn geniale vondst!
(U ziet, enige bescheidenheid is mij compleet vreemd als ik overtuigd ben van mijn gelijk)
Omdat die mannen anders toch maar alleen broodjes en frit eten, besloot ik te zorgen voor home cooked goodies.
Ik had natuurlijk groene stoemp kunnen maken, maar daar scoort ge niet echt mee.
Met cakejes wel!
En ziehier, mijn pronkstuk:

Ontstaan uit deegoverschot en daarbij nog wat zandkoekjes en speculaaspasta gevoegd.

Als er geïnteresseerden zijn wil ik het volledige recept wel eens posten, maar nu moet ik eerst mijn toetsenbord afkuisen, want het hangt onder de kwijl!

Luister dan toch eens naar uzelf!!

Ik had mijzelf opgelegd om nooit nog na 22.00u achter mijn naaimachine te kruipen, om de simpele reden dat daar nooit iets schoons van komt.
Maar vrijdag liet ik mij toch verleiden...
Er moest een kleedje gemaakt worden voor een baby in spé en ik wou eens een nieuw modelleke uitproberen.

Dat op zich was al geen goed plan....

Volgend stofje kwam uit de doos:

Jaja, dat blinkt een beetje.

Een beetje te veel naar mijn zin, maar vriendin K. houdt daar wel van.

Wonder boven wonder ging alles goed.

Ik besloot de voering weg te laten, want het wordt toch weer een snikhete zomer.

En net toen ik dacht: 'dat gaat hier echt wel vlotjes', kreeg ik dit in de gaten:

Ondersteboven ingezette mouwen, dat hadden we hier nog niet meegemaakt!

Ik heb de Viking dan maar slaapwel gekust en nog eens voor mezelf herhaald: NOOIT NOG NA 22.00U!!

De dag nadien maakte ik uit dit stofke

een simpel gesmockt jurkje.

Het slaapschema van mijn kinders laat immers niet veel meer toe...

En nu ga ik mijn huishouden laten liggen en indommelen in het zonneke, voor die ene keer dat ze wel tegelijk in hun bed steken, moet ik ervan profiteren!

Compleet oninteressante post (tenzij u op dieet bent)

En dat is effectief zo! Want mensen die niet op dieet zijn, die eten 's avonds gewoon een potteke chocomousse, of een stuk plattekaastaart, of een madeleineke of 4,...

Maar ik dus niet (meer)!
Na zwangerschap nr 1 bleven er nog 3 kilo's bij mij wonen.
Niet zo'n ramp, want ik was in geen vijf jaar meer zo mager geweest als nét voor zwangerschap nummer 1.
Na zwangerschap nummer 2 kwamen er daar nog eens 6 bij.
Jaja, het is precies heel gezellig vertoeven daar, op mijn heupen.

Ondertussen kon ik al die kilo's nog wel bij in mijn broeken proppen, maar echt flatterend was dat niet.
Bovendien dient er getrouwd te worden binnen twee maanden, dus het werd tijd om er iets aan te doen.

De vasten hielp niet echt veel... 3 weken niks snoepen en maar 1.5kg kwijt, dan kan ik evengoed een reep chocolade eten!
Dus diende er fatsoenlijk geregimed te worden.
Dolletjes!
Mijn collega's lachen mij ondertussen uit met mijn wortelkes, maar ik heb het er allemaal voor over!

Alleen 's avonds, als alles gedaan is in huis (ahum) en de kinders in bed liggen, dan wil ik iets zoets eten.
Maar door een ziekelijke gril van moeder natuur, maakt alles wat lekker is, dik!
Behalve dit!!

Het is supersimpel en, hoewel niet zo lekker als chocomousse, voldoende zoet om mij even alle wortels, tomaten en appels van die dag te doen vergeten.

Hoe te maken?
- Schil een appel en snij hem in blokjes, doe in een kommetje
- Doe er een eetlepel rozijnen bij
- Schud er goed wat kaneel over (tenzij u daar mottig van wordt, natuurlijk)
- Zet het geheel een klein minuutje in de microgolf
- doe er een koffielepel ahornsiroop bij en roer om
- Klaar!!

Ik hoor u nu al denken: klinkt inderdaad niet slecht, maar moet ge daarvoor eerst zo zitten uitweiden over die kilo's?
Uiteraard niet, maar het Lief is mijn gezaag een beetje beu aan het worden, vandaar.

Vijgen na Pasen

Het is hier nogal druk de laatste tijd, om niet te zeggen: belachelijk druk!
Als ik zou meedoen met haar actie, liep ik er al bij als Paulus de boskabouter!
Maar nu is het gedaan ermee! Geen planningen meer waar ik mij toch niet aan kan houden omdat ik ook maar menselijk ben en af en toe eens slaap nodig heb!
Mijn nieuwe favoriete woord wordt: 'foert'!

En zo geschiedde het dat ik gisteren 'foert' zei tegen het huishouden en mijn naaikamer ging opruimen.
De Viking stond ondertussen al een maand zielig in zijn doos en het Lief begon mij ervan te verdenken niet eens content te zijn met de cadeau.
Helemaal mis natuurlijk!
Het was een kwestie van de kamer Viking-waardig te maken, want zo'n schoon machien mag niet tussen de rommel staan, ah nee, dat is heiligschennis!

Op de foto ziet u ineens ook één van de pronkstukken van de retrodag: de bureaustoel op wieltjes.

Net zoals deze dames ging ik op pad, zij het niet zo fanatiek als de vorige jaren.

De andere vondsten wil ik u natuurlijk ook niet onthouden.

U ziet, van links naar rechts:

Een stof die ooit een rokske moet worden, een onderrokske (wat mij levenslang gaat sparen van voering, hoop ik), een kei schoon truike en een kleedje voor de dochter.

Wat u niet ziet en waar ik toch wel heel fier op ben, is een lap stof van 2 € die de bovenkant van mijn trouwkleed wordt. Hoera!

De stof wordt ondertussen verwerkt door deze meneer, want ik denk wel dat we het erover eens kunnen zijn dat ik zoiets beter niet zelf kan doen.
Het moet toch een beetje fatsoenlijk zijn, nietwaar?