Honger: het is een relatief begrip.
De collega die zo vriendelijk was om mij een banaan en reep chocolade te geven, nam aan dat ik honger had.
Pffft! Nee!
Goesting was het en hormonale drang naar voedsel, maar geen honger.
Maar de Gilbert, die nu al minstens twee weken om 7.30u vertrekt en pas tegen 22.30u naar huis komt, die heeft honger.
Honger naar huiselijkheid, warmte en gezelligheid.
En niets zegt zo goed huiselijkheid als cakejes.
Of toch wel: cakejes in bulk gebakken!
12 gewone, 12 met chocolade, 12 met cocos en nog een biscuitvorm met banaan en chocolade.
Instant huiselijkheid zeg ik u!
En volledig barmhartig: geen enkel verdween in mijn mond!
(ok, misschien is de mens ook al eens blij dat hij weg kan, maar ik ga er van uit dat hij liever thuis zou zitten, laat mij dat maar geloven!)
haha! ma ja jong, de Gilbert is blij met al die huiselijkheid! en binnenkort, als hij al die cake opeet, kan hij toch nie meer weg van uw huiselijkheid :D
BeantwoordenVerwijderenLOL! Geweldig idee, zo had ik het nog niet bekeken!
VerwijderenSpring eens uit den band met uw werken van barmhartigheid, jong. Eten en kleden, dat doet iedereen. Van u verwacht ik wel iets wauwie hè? (Eventueel met mij in de hoofdrol)
BeantwoordenVerwijderen(Met mij in de hoofdrol? Ik weet het! Een relaxmassage, jaaah.)
Nejet jong, ze gaan allemaal vrij saai en braaf zijn, ik heb geen tijd voor spektakel!
VerwijderenBoehoehoe, ik heb geen tijd voor spektakel!! :-(
"En volledig barmhartig: geen enkel verdween in mijn mond!"
BeantwoordenVerwijderenMaar gij had waarschijnlijk wel al stiekem van het deeg gesnoept. Of de 'mislukte' opgegeten. Haha!
Maar allez, ja (van dat deeg hé), ik vond dat dat niet telde!
Verwijderen36 cakejes + 1 cake bakken op 1 avond, ik vind dat wel al spektakel ze!
BeantwoordenVerwijderenSmakelijk! (ja, ook voor u ;-) )
Mijn keuken ziet er voor de moment ook wel vrij spectaculair uit, jammer genoeg....
Verwijderen