We zitten met een hongerke

Goed, ik zat maandag dus aan 81 kg, het blijft veel, maar ik vind het al minder erg om neer te typen, aangezien het vandaag al niet meer op de weegschaal stond.
Om te weten hoeveel het dan wel is, moet ge nog maar even lezen: als ik moeite moet doen, dan jullie ook!

Eerst even iets over mijn dieet.
In een ideale wereld zou ik gewoon letten op wat ik eet en langzaamaan afvallen, maar een flashy pakje en jammer genoeg even flashy gelaatskleur zorgen ervoor dat het wat sneller moet gaan.
En hoewel ik weet dat de regel is: ' des te sneller het eraf gaat, des te sneller het erbij komt', ga ik er nog steeds van uit dat ik het deze keer wél kan volhouden. Ahum...
Om te beginnen: ik ben nog geen enkel dieet tegengekomen dat zegt dat je meer brood, aardappelen of pasta moet eten, dus die worden geschrapt de volgende twee weken.
Spijtig genoeg ben ik een broodmens: zes boterhammen binnenmoffelen is geen enkel probleem en mijn portie pasta, dat zijn er eigenlijk drie.
Dat is een beetje afzien, ja, maar de cancan dansen met tien kilo te veel aan uw lijf is dat ook, geloof me vrij.
Ik hou ook nog de twee vastendagen van het 5:2 dieet, dat hielp vooraf en dat zal het nu ook wel doen.
Bovendien ga ik, wanneer ik het lang genoeg volhoud, na een tijdje automatisch minder eten tijdens mijn 'gewone dagen'.
Jammer genoeg volgt er nadien standaard een golf van feesten met veel drank en eten...

Dat is het eetgedeelte: geen koolhydraten en twee dagen van maximum 500 kcal.
Maar er is meer!
Om te beginnen rij ik terug vollenbak met de fiets naar het werk. Ijzertekort zorgde ervoor dat dit er de vorige maand(en) niet inzat, maar ondertussen is het weer helemaal beter: hoera!
Jammer maar helaas, maakt dat niet veel verschil op de weegschaal, ik spreek uit ervaring. Het zorgt er natuurlijk voor dat ze minder snel de hoogte in gaat én dat je conditie beter wordt.
Dus hop: 22km, elke dag, verdeelt over twee ritten.
Wat ik trouwens ook aan het leren ben en wat verschrikkelijk vermoeiend is, is om op een kleiner verzet te fietsen.
Ik trapte nogal groot, ziet u, ik vond dat fijn: dat ging tenminste vooruit en was niet zo vermoeiend.
Maar toen zei de collega die een fietsverleden heeft, dat vrouwen dikke billen krijgen van te zwaar te trappen. Sindsdien hijg ik flux terwijl ik nog maar 20km/u haal, maar kom: dat zal nog wel beteren!
Ik start ook elke ochtend met 30 sit ups en 10 keer pompen. Vrouwenpompen, that is: ik steun op mijn knieën, meer kunnen mijn kwabbelende armen momenteel niet aan.
Verder probeer ik terug 2 à 3 keer per week te gaan joggen ('joggen' is nogal eufemistisch: ik loop traag). Ik installeerde runkeeper op de fairphone voor extra motiverend, maar er is niets motiverend aan een slecht werkende gps ontvangst waardoor je te horen krijgt: "10 minutes, 0.0km" Aaaargh!

That's it.
Een verslag van wat ik dan wel at (denk: weinig, veel eieren en ook veel goesting in meer), volgt nog. Maar eerst het magische getal van de dag.................... 79!
U leest het goed: 2 dagen en evenveel kilo's minder.
Ik weet dat het zo niet zal blijven gaan, maar voor de moment ben ik heel content!
Merci trouwens voor het support en medeleven! Als het streefgewicht bereikt wordt, post ik een foto van de majoretten outfit, of wie weet zelfs een filmke van de cancan!