Ik kende hem, net zoals iedereen hem kende.
Van zijn tentoonstellingen, zijn SMAK, zijn ongezouten menging en zijn innemende persoonlijkheid.
Zijn vernieuwende inzichten en zijn open blik.
Toen ik hem opbelde, ging ik er van uit dat het een fout nummer zou zijn. Iemand als hij, die zou toch niet gewoon in het telefoonboek staan?
Maar dat deed hij wel, hij luisterde geduldig en hij was meteen enthousiast.
Hij nam zijn taak serieus, hoe triviaal onze wedstrijd ook was.
En dat vond ik zo mooi aan hem, zijn onbevooroordeeldheid.
De kans die hij gaf aan patiënten om een even grote kunstenaar te zijn als Paul Klee
De liefde waarmee hij over zijn stad praatte en hoe uniek ze was.
De trots die weerklonk wanneer hij praatte over hoe diezelfde stad en haar inwoners de patiënten omarmden en opnamen in hun gezin.
Ik deel zijn liefde voor de patiënten.
Ik ging met mijn eigen gasten kijken naar zijn laatste tentoonstelling, vlak bij huis en probeerde zijn enthousiasme mee te geven.
"Jan Hoet is dood", zei één van hen vanochtend.
Ja, Jan Hoet is dood.
Ik werd er ook even stil van... Ikzelf had nooit rechtstreeks contact maar het was een bijzonder man... naar mijn gevoel had hij inderdaad ook oog voor zij die uit de "toon" vallen...
BeantwoordenVerwijderenHij was zichzelf op onnavolgbare wijze. Hopelijk volgen er toch nog persoonlijkheden als hij... Voor de kunst, voor de maatschappij.
BeantwoordenVerwijderenIk werd er ook helemaal stil van . Onvergetelijk die man, onnavolgbaar, uniek. Mijn laatste herinnering zal die laatste tentoonstelling zijn, die was echt helemaal "Jan".
BeantwoordenVerwijderenja, even schrikken eh, zo een monument!
BeantwoordenVerwijderen租地區自存倉好柴灣儲物倉域名主機屋一級網站虛擬主機免費商務筲箕灣辦公室網站主機屋免備案
BeantwoordenVerwijderen