Sire, er zijn geen johny's meer.

U herinnert zich misschien nog de liefde die de Sanseveria koestert voor haar verkleeddoos.
Niet?
Wel, laat mij u zeggen: die liefde is groot en die verkleeddoos is zo mogelijk nog groter.
Bestaande uit gekregen goed, kringwinkelschatten en eigen kledij uit een ver verleden, durf ik toch wel beweren dat er voor elk wat wils in zit.
Deze keer echter, moet de verkleeddoos het onderspit delven.
Het thema is 'Reflex'. Voor de mensen die dat niet kennen: de 'Reflex' is een discotheek uit de buurt. Meer kan ik daar niet over zeggen, ik ben daar namelijk nog nooit geweest, maar ik heb daar een duidelijk beeld van in mijn hoofd.
Omdat een discotheek niet per sé grappig is (dat heb ik ook maar van horen zeggen, in mijn hoofd is dat namelijk één en al kolder en marginaliteit), plakten we er ook de jaren '90 aan vast.

Nu was ik zelf een jong veulen, in de jaren '90 en zit mijn verkleeddoos vol met spullen uit die tijd: van gebatikte bloezen tot jeansbroeken zo spannend dat zelfs de Gilbert er amper in past.
Maar niks dat in die tijd discotheekwaardig was.
Ik zal even een lesje modegeschiedenis geven voor de jongelingen onder u: er was het merk SN, Zino & Judy en broeken van Toi mon toi. Een echte Johny of Marina droeg Buffalo's of dockers of Cults: als het maar hoog en mottig was.
Ik raad u allen aan om dat te googelen: ge gaat er eens goed mee kunnen lachen.

Gelukkig zijn er ook nog mensen die wél zo'n spullen droegen en, hoera!, ze verkopen ze op op tweedehandssites.
Ik vond het perfecte rokje en bood 5 euro, en aan de man die de al even perfecte schoenen verkocht, vroeg ik of hij ze ook niet wegdeed voor 5 euro.
Niet dus.
De eigenaar van het rokje vond dat vijf euro om te lachen was: het was immers echt leer en geen crêpe! Nee, voor minder dan 20€ gaat het de deur niet uit!
De mens die de buffalo's verkocht deed ze echt niet weg onder de tien euro, want 'ze zijn nog zo goed als nieuw, je kan er nog jaren plezier aan beleven'.
En dat ga ik ook doen, elke keer als ik eraan denk, lig ik in een deuk.
Maar soit, alle marginaliteit op een stokje: ik heb nog niks om aan te doen!
Voor de schoenen is er een oplossing in de maak. Van zodra die af is, deel ik ze met jullie, voor wanneer ge uw innerlijke Marina eens wilt loslaten.
En mocht u nu, met schaamrood op de wangen, bedenken dat er zo'n heel arsenaal van kleren ergens achteraan in uw kast ligt: ze u er over en leen ze uit aan mij!