Vlaanderen vakantieland

Zoals vorig jaar en het jaar daarvoor, werd er weer gehoneymoond ten huize Sanseveria (het werkwoord, niet de SOA).
Voor het tweede jaar op rij trokken wij naar den hof van deze sympathieke mensen.
En dat ze sympathiek zijn, daar mag u zeker van zijn: de Sanseveria zingt hoogstens een beetje te luid en te vals, maar om die andere venten wederom toe te laten op het erf, moet men al een halve heilige zijn.
Bovendien hadden ze dit jaar een badkamer gemaakt uit een oude serre en, als klap op de vuurpijl, dé hit van het voorjaar: een composttoilet!
Niets zo fijn als pipi doen in het groen en toch nog comfortabel zitten!

 

Het programma verschilde niet zo veel: bier en muziek, hoera.
Enkel de eerste dag, toen was het water en muziek, aangezien het kroost mee was gegaan.
Voor diegenen die zich afvragen: "Pukkelpop, is dat wel iets voor kinderen?", kan ik enkel zeggen: "Natuurlijk wel!"
Die mannekes hebben daar in de rups gezeten en op het reuzenrad.
Dolle pret, buiten dan voor de Sanseveria en haar hoogtevrees die niks anders zei tegen de zoon dan: "niet bewegen!!"
Trouwens, mocht u de zoon willen aanschouwen: op 1.19, een volledige seconde, niet dat ik wil stoefen ofzo hoor...

 De zoon, aangezien het filmpje er niet meer opstaat.

Eens het kroost veilig in handen van de grootouders was, konden de pintjes natuurlijk wel aanrukken.
In die mate zelfs dat ondergetekende een half uur in een rosse mierennest zat, denkend dat het om een netel ging.
(Het feit dat ik wel bleef zitten toen ik dacht dat het enkel een netel was, zegt al genoeg.)



De rest van het weekend was zoals het hoort: goed gezelschap, lekker eten, frisse pintjes en grote kampvuren, met dank aan de Gilbert die ondertussen 'plankske' genoemd wordt.

Op naar de volgende editie!