Ik zit met een ei.

Dagen zonder vlees, ik vind dat een schoon initiatief. Maar als vegetariër kan je daar al niet meer aan meedoen.
Of geen alcohol tot Pasen, maar dat zou ik al zwaar verprutst hebben.
En toen kwam ik hier terecht en dacht: "Awel ja, waarom niet?".

Ik zal u nu even zeggen waarom niet.
Dat is niet gezellig, echt niet.
Binnenshuis is dat perfect te doen, geen probleem, maar daarbuiten.
Ergens iets gaan eten (geen specifiek vegetarisch restaurant) is een uitdaging, al een geluk dat er nog slaatjes bestaan.
Bij vrienden gaan eten is ook al niet simpel, laat mij u even mijn favoriete brilsmurf citeren: "Hoe 'ik eet geen melk en eieren?'?! Waar moet die kip daar dan mee blijven?".
En steeds weer komt die vraag terug: "Waarom doet ge dat eigenlijk?"
Ik weet het niet!
Echt niet!
Soms doet een mens al eens iets om zich te laten afzien, zoals vasten, of zoals aan de schrikdraad komen als zevenjarige, of een maand lang veganistisch leven.

We gaan nu wel niet overdrijven: je kunt nog heel lekker eten, maar moeilijk op een ander.
Die kaas op mijn boke heb ik nog geen dag gemist, maar ik zou ondertussen wel mijn linkerarm geven voor een stuk gorgonzola.
Mijn rechter trouwens voor een vegi kebab met fetakaas.

Koffiekoeken en gebak uit de winkel, dat kan je ook al vergeten.
"maar Sanse,", hoor ik u denken, "wat eet gij dan 's avonds in de zetel?".
Wel mijn beste: chips, heel erg veel chips, ik ben ongelooflijk blij dat chips plantaardig zijn, anders was het een ramp.

Met al dat gemekker verwacht u waarschijnlijk dat ik de eerste maart een zuivelfestijn ga houden, maar niets is minder waar.
Om te beginnen moet ik er nog twee dagen bijdoen, wegens gezondigd (de Gilbert die trakteerde in de Potiron en de Nimf die kookte).
Voorts mis ik al die koekjes niet echt, of toch niet steeds of misschien wel, maar ik kan er goed afblijven. Ik denk zelfs dat ik dit jaar de witte paaseieren niet (allemaal) ga opschrokken, want alleen de gedachte eraan maakt mij al een beetje mottig.

Maar het viel pas echt op z'n plaats toen de weegschaal mij vandaag vertelde dat er 1.7 kg af was.
1.7 kg, ondanks de wijn, de zakken chips en het verder niet verkleinen van de porties.
Veganisme, u bent waarlijk nog niet zo slecht!
Maar toch ga ik de 3e maart kebab halen.