zondag 24 november 2013

Zit m'n dasje goed?

Zoals u misschien al wel zag, is mijn haar niet bepaald lang te noemen.
Ook niet bepaald kort.
En er zit al zeker geen model meer in, krullen trouwens ook niet elke dag evenveel.
Er zijn dagen waarop ik zin heb om naar de kapper te lopen of nog sneller: zelf de schaar erin te zetten, maar zo geraak ik natuurlijk nooit aan dit...
Daarom knoop ik geregeld een sjaal rond mijn hoofd, een paar speldjes er vanachter in en hop: het ziet er zowaar een echte coupe uit!
Een sjaaltje knopen kost mij gemiddeld vijf minuten, de speldjes erin steken twee minuten.
Niet veel werk, nee, maar 's ochtends telt elke seconde, vooral dan elke seconde dat ik langer in mijn bed kan blijven liggen.
Daarom draai ik dit in mijn haar:
 
 Man, zo'n kerstboom in huis, dat is toch een gerief!


Wat heb je nodig?
Das, stukje elastiek, naald, draad en schaar.
Een naaimachine kan, maar moet niet.


Pas de das rond je hoofd en knip de overschot eraf.
Vouw de uiteindes naar binnen (strijk eventueel).
Steek de elastiek tussen de twee uiteindes, speld vast en pas: een te vaste haarband zorgt voor hoofdpijn, een te losse voor frustratie.
Naai de elastiek vast.


Plooi, vouw, knoop... de restjes van de das tot je een leuke vorm hebt en naai ze over de elastiek en de uiteindes. Zorg er wel voor dat de elastiek opgespannen kan worden zonder dat je strik of knoop begint te trekken.




Blijf vijf minuten langer liggen in uw bed 's morgens.
Geen dank.

maandag 18 november 2013

De mooiste bomen zijn bedrog!




Mijn zoektocht naar de ideale kerstboom is iets wat van moeder op dochter werd doorgegeven en op zich vind ik dat allesbehalve erg: niks is zo gezellig als een kerstboom in uw huis!

Helaas, het jaarlijkse zoeken naar een boom is iets minder gezellig. 
Ofwel waren ze te groot (zie hier) ofwel te klein ofwel zat er ergens wel een gapend gat  tussen de naalden. 
Bovendien lukte het terug in de grond zetten nooit, lag de vloer na week 1 al vol met naalden en was er ook nog die keer dat al mijn kerstballen én vloer vol hingen met gelekte hars.

Dat moest anders kunnen.
En beter!

Ik ging op zoek naar de perfecte boom, tekende uiteindelijk zelf een model, zadelde mijn geliefde hout-collega ermee op en postte er hier iets over.
Daar bleek dat er nog iemand op zoek was naar de ideale andere boom, iemand met veel enthousiasme, grootse plannen en met twee rechterhanden aan haar lijf.
Omdat ze het ook goed kan verwoorden, kan ik het gewoon kopiëren en hieronder plakken: handig!

‘Omdat eigen boomke, schoon boomke is,
Omdat ieder excuus een goed excuus is om rond een zelfgemaakte boom te zitten,
Omdat een échte boom voor sommigen onder ons echt heel veel gezeul en gesleur is, en een plastieken wel zijn naalden bijhoudt maar voor de rest zo waarheidsgetrouw is als een opblaaspop,
Omdat een wedstrijd TOF is! Niet voor de competitie, maar voor de sport .. en of course de prijzen!’
.
-En er valt wel wat te winnen:
.
-een brunch voor 2 personen in het ECOCAFE van het Ecohuis Antwerpen
-aansluitend een creatieve workshop met Caroline Verbrugghe (bekend van maakblog.be en Fabriek Romantiek) in koffiebar MOKKAKAPOT, de hipste keet van ‘t Stad.
-2 bakken feestelijk SEEFBIER waarmee u de ster van de feestdagen zal zijn
-een aankoopbon van 50 euro bij DE KRINGWINKEL Antwerpen
-een kus van de juf! (Zonder tong en op de wang, welteverstaan, of u moest enorm hard op Jim Morrison lijken, dan valt erover te praten!)
.
-Zo doen we het:
.
1. STUUR EEN FOTO van jouw fabulous faux feestboom naar maakboomwedstrijd@gmail.com OF via facebook naar Caroline Verbrugghe en wij zetten hem voor jou op de #maakboom Pinterest pagina. Je kan hem natuurlijk ook zélf uploaden via Pinterest. Er staat momenteel al een klein bos aan zelfgemaakte bomen, dus neem hier alvast een kijkje om inspiratie en goesting te tanken! Vergeet niet om “WEDSTRIJD DEELNEMER en dan jouw naam” bij jouw foto te zetten. Je kan meteen ook de bomen ‘liken’ die je zelf leuk vindt.
.
2. DE 5 BOMEN MET DE MEESTE LIKES ZULLEN VANAF 16 DECEMBER door een professionele fotograaf gefotografeerd worden en op 20 DECEMBER wordt de WINNAAR door onze jury vakkundig in de lauweren gezet!
jury
Wie de juryleden zijn, zullen we in de aanloop naar de eindmeet één voor één bekendmaken maar de allereerste is alvast de roemruchte Madam Zsazsa, die vanuit haar Kempisch paradijs alvast een geconditioneerde kijk heeft op naaldbomen allerhande.
.
3. JOUW MAAKBOOM IS
-zelfgemaakt (door u of uw gezelschap)
-origineel (het hoeft geen gloednieuw idee te zijn, maar minstens een toffe variant)
-ongevaarlijk (wij nemen géén enkele verantwoordelijk op ons voor gemaakte brokken!)
-milieuvriendelijk (dit is te nemen met de spreekwoordelijke korrel zout van uw gezond verstand)
-en bovenal feestelijk.
Je mag zéker een foto van een boom opsturen die je jaren geleden maakte maar omdat we er dan geen foto van kunnen maken voor de finale, krijg je er enkel eer en glorie voor en maak je geen kans de prijzen. Laat dit jou niet tegenhouden om het idee alsnog te delen!
Hieronder alvast een selectie van mijn persoonlijke favorieten, al zijn ze niet allemaal even goed opbergbaar, zucht.

En voor wie niet graag informatie op de computer leest, hier vindt u de papieren versie.

 






vrijdag 8 november 2013

Donde esta el kerstboom?



Kijk hier en schiet alvast in gang!
(en luister ondertussen hier naar)
Want het moet geen echte boom zijn om het gezellig te maken, en al helemaal geen plastic exemplaar.
Meer info volgt, snel.


Hebt gij meubels?

woensdag 6 november 2013

Krtek!

Geen paniek, dat zijn hier niet mijn laatste stuiptrekkingen die ik neertyp, hoewel dat gezien mijn afwezigheid niet zo onlogisch zou zijn.
Op gerecykleer en andere verwezenlijkingen is het nog even wachten, maar ondertussen laat ik u gaarne meegenieten van het schoons dat mijn meisjes produceerden.
Ik nam een filmpje mee naar school, meer bepaald nr 12 en liet de meisjes nadien de dieren kleuren met wasco en aquarel.
De resultaten zijn top, de filmpjes van het molletje trouwens ook!








zondag 13 oktober 2013

De post op!

Morgen vertrekken ze, eerst richting Ninove en Weerde en daarna de lijst verder af.
Ik ben echt benieuwd, vooral dan hoe lang het allemaal gaat duren voor ze gevuld terug thuis zijn.
En niet in het minst of de post erin zal slagen om ze niet kwijt te geraken!
Ha, dat wordt hier een steekproef van jewelste, zou ik daar geen subsidies ofzo voor kunnen krijgen?

Nog eventjes voor de duidelijkheid:
*Je krijgt het boekje thuis met de post
*Vul het op uw gemak in met een tas thee/koffie/wijn: ge moogt erop smossen, zolang het maar leesbaar blijft.
* Stuur het terug naar mij.
*Je mag de enveloppe gerust hergebruiken, ik weet niet hoe dikwijls dat gaat lukken, maar het zou wel tof zijn als ze de volle tien rondes mee kan.
Als ze na twee keer al bijna uit elkaar valt is dat natuurlijk geen ramp. Als ge mij wilt verblijden met een schoner exemplaar is dat ook niet erg hoor!

Er zijn hier wel een heel aantal enthousiastelingen die in alle extase zijn vergeten om hun adres door te mailen. Geen paniek, druk op het enveloppe-icoontje in de zijbalk en ik voeg u alsnog toe aan mijn, tot nu toe nog, feilloze administratie.
't is nikske.

vrijdag 4 oktober 2013

Wil jij mijn vriendje zijn?

Er zijn al zo'n drietal vriendenboekjes gepasseerd ten huize Sanseveria en elke keer is dat grappig.
Niet enkel om wat de zoon erin laat schrijven, maar ook om wat die andere kinderen er uit flappen.
Serieus: kunt ge op 5 jaar al fan zijn van One Direction?
Ik ga er ook van uit dat het maar voor eventjes is, de zoon heeft het immers gepresteerd om, buiten zijn naam, in geen enkel boekje hetzelfde te laten noteren.
Ik zeg het u: lachen!

Maar waarom zouden enkel de kindjes zich mogen amuseren?
Ik herinner mij dat ik rond mijn 19e nog eens een vriendenboekje liet invullen, dat werd er alleen maar grappiger op.
Dus hop: de ramen werden niet gekuist, er ligt nog overal stof, maar ik heb wél een vriendenboekje!
Eentje dat, op 2 blaadjes na, nog leeg is.



De bedoeling is dat het vol raakt en als je wilt, kan jij het ook invullen.
Diegenen die mee willen doen, kunnen mij een mailtje sturen met als onderwerp 'ja, ik wil' en daarin hun adres.
Ik stuur dan het boekje op en nadien mag je het terug sturen naar mij, waarna ik het naar de volgende stuur, enzovoort en zo verder.
Is dat niet omslachtig en kostelijk qua postzegels?
Een beetje, ja.
Maar ik ga ervan uit dat niet iedereen graag zijn adres deelt, bovendien is het niet gigantisch dik, dus snel mailen is de boodschap!

Als ik geen enkele mail krijg ga ik trouwens bleiten, niet in het minst omdat mijn logisch inzicht mij weer serieus in de steek gelaten heeft en ik een heleboel kladpapier heb verzameld tijdens het printen!

woensdag 25 september 2013

Het gaat de verkeerde richting uit.

Buiten 's maandags (wegens direct doorrijden naar de avondschool) rij ik elke dag met de fiets, ik ben terug begonnen met lopen én af en toe probeer ik iets te doen dat op buikspieroefeningen lijkt.
Niet dat het tot nu toe al veel heeft geholpen, want uiteindelijk: