Recykleren voor de zoon

Dat kind van mij zit in het eerste leerjaar.
Daag kleuterturnen, hallo rugby!
Echt: dat is een kei toffe sport! Hij heeft nog geen één match moeten spelen, maar als dat wel zo is: slechts om de drie weken!
Wat minder tof is, is dat hij altijd zo'n wit voetbalshortje aandeed om te gaan trainen (tweemaal per week).
Er komt dan zoiets naar huis:

De vlekken krijg ik er meestal wel uit (leve de ossegallezeep!), maar ik heb niet steeds een volle mand om op 60° te wassen.
Een nieuwe tenue was aan, de orde en dan nog liefst in een donkere kleur.
In de kringwinkel vond ik een gigantisch voetbalshirt.

Ik nam een t-shirt en een short van de zoon als maat en model en op 1-2-3 stak het in elkaar.
Voor de schort gebruikte ik nog wat stof van een oude t-shirt, omdat ik nét niet toekwam met de voetbaltrui.

Het kind is content en de moeder ook: amper te zien dat het vuil is: ideaal!

Maar wacht!
Er werd nog gerecykleerd!
Meer bepaald wat ik aanhad op deze dag...