Flashback!

Dat het al schandalig lang geleden is dat ik nog iets geschreven heb, foei!
Hoe het ondertussen met het dieet is, kan ik jammer genoeg niet zeggen: de weegschaal op het werk is foetsie, dus ik weet zelfs niet eens hoe het momenteel staat met het aantal kilo's.
Mijn kleren laten mij echter wel merken dat er ruimte voor verbetering is, 't is te zeggen: er is een gebrek aan ruimte.

Maar kom: laat mij u even meenemen naar een tijd dat de Sanseveria nog mocht eten en drinken wat ze wou zonder bij te komen én dat de muziek goed was, de feestjes fijn en de verantwoordelijkheden onbestaande: de jaren '90.
Het is de ganse week feest op de radio, want muziek uit uw jeugd, om de één of andere reden kan ik die nog steeds meekwelen tot en met.

Dus ziehier: mijn 5 van de jaren '90, met de nodige uitleg erbij én beeldmateriaal, want geen kat die mij daar nu nog in herkent.

Suds & Soda van dEUS:
Ooit probeerden we om de tekst te achterhalen. In de tijd dat de dieren nog konden praten en ik amper geld had voor cd's, ging dat als volgt: ge neemt het liedje op van de radio met uw cassette (timing was cruciaal!), ge spoelt het 100 keer terug om bij elk stukje op pauze te drukken en te proberen verstaan wat ze zingen.
Echt: wij dachten dat we dat goed konden toen en hoorden ergens in de tekst de zin 'You saw a pie'.

Weak van Skunk Anansie:
De Sanseveria had, zoals elke bakvis, een semi-onbereikbare liefde.
Hij was zoals dat hoorde: iets ouder, rebels, rookte zowat alles én had een lange leren jas.
Om menige fuif stonden wij dit tegen elkaar te zingen, kei diep jom. *roloog*

Shadylane van pavement:
 Mag samen met Ben Folds Five en Fountains of Wayne op een hoopje bij mij: instant meebrullen en goedgezindheid gegarandeerd.
Oh en 'Ocean' van Sebadoh: nog zoiets!

Paparazzi van Xzibbit:
De Sanse en haar vriendinnen mochten pas naar fuiven op hun 16e, zoals het hoort (enfin: soms ook al op ons 15e), maar in de tussentijd moesten wij ons natuurlijk nog zien te amuseren binnen aanvaardbare uren en zonder alcohol.
Dat werd skaten: eerst met vier wieltjes op een rij, nadien op een plank.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik in beide disciplines redelijk tot zeer slecht was.
Maar schone tijden daar in het skatepark: echt! Van de eerste kus tot de vriendin die haar tanden uitviel!
Dit werd er vaak gedraaid en mag daarom in mijn top 5.

Onkwetsbaarheid is eenzaamheid van Ospord Posse:

Het lief dat mijn puberjaren meemaakte was een grote fan van Osdorp, dus begon ik daar ook naar te luister. Zo gaat dat immers. Het lief is verleden tijd, ik ben hem nog altijd dankbaar dat hij mij niet enkel liet kennis maken met Osdorp Posse, maar vooral met The Doors.

En ook nog:
De jaren '90, waarin mijn haar ging van kort naarlanger met dreadlocks, naar kort gebleekt met zuurstof water, naar lang met dreadlocks...
De jaren waarin ik jeansbroeken droeg met een maat veel kleiner dan mijn huidige leeftijd, ik mijn schoenen om de één of andere reden twee maten te groot kocht, T-shirts uit de zeeman droeg voor kindjes van 5 jaar (én daar nog mee stond ook), de kledingfases hippie & skater doormaakte, de veel te grote broeken van vader sanseveria rond mijn gat droeg, er mos groeide op mijn fietszakken en we in de klas briefjes schreven naar elkaar, wegens het niet hebben van een gsm.

Schone tijden, effenaf. En nu ga ik mijn huis stofzuigen en de zoon van 5 naar zijn speelkameraadje brengen.