Snot.

Snot, lieve mensen, snot is de reden dat het hier een beetje stil is en dat ik achtersta met het lezen van jullie blogs, om nog maar te zwijgen over mijn huishouden.
Ik ga daar niet te veel over uitweiden, wel kan ik u zeggen dat ik nu perfect elke sinusholte in mijn hoofd kan lokaliseren en afgaande op de pijn ook voorspellen welke kleur snot erin zit.
Heel moeilijk is dat niet, het antwoord is immers al de hele week groen.
Op zich is dat niet spectaculair, ware het niet dat ik voor het eerst in vijf jaar ziek ben thuisgebleven.
Jaja, moest mijn lijf vet afvoeren gelijk het snot afvoert, ik zou content zijn!

Enfin, ik dwaal af en u hebt ondertussen waarschijnlijk al afgehaakt.
Wij begrijpen dat: andermans snot is altijd net iets minder interessant als dat van uzelve.
Tijd dus voor interessantere zaken (ahum).

Allereerst het vervolgverhaal.
Tot mijn grote spijt is Elke verdwenen van het www, spijtig, want ik ging daar graag lezen.
Aan jullie reacties te zien echter, waren er nog wel wat kandidaten om mee te schrijven (gnagnagna).
De gelukkige is Oontje, want buiten schoon kinders en kleedsels, hoop ik dat ze ook onzin kan produceren!
Dus, laat die naaimachine staan en brei hier maar een vervolg aan (mijn excuses voor de flauwe humor, ik steek het op de medicatie):

De halfdoorgezaagde stalagtiet viel recht op het hoofd van de cultuurbarbaar en dat was geen toeval.
Het was immers de rottigste dag van zijn leven: deze ochtend lag zijn kanarievogel dood in de kooi, had de hond weer op de oprit van de geburen gedaan en tot overmaat van ramp testte zijn zoon 105 op de IQ-test, wat van hem een gemiddelde maakte, 'gemiddeld', hij walgde van de gedachte.

Vervolgens waren er twee dames die meenden dat er vanalles interessants over mij te zeggen valt, ik voel mij uitermate gevleid.
Het interessantste van de laatste week is natuurlijk het snot, maar ik ga toch proberen om nog wat anders te vinden.

1: Ik heb geen dieptezicht, maar dan ook echt niet. Het is uitermate grappig om mij in de passagiersstoel naast u te hebben bij een manoeuvre, want ik begin al te panikeren op 1.5m afstand. Lachen!

2: Ik ben mijn spinnenangst aan het overwinnen, voor mijn kinders. Iemand moet die bloedjes namelijk beschermen tegen die vieze beesten en aangezien ze dat zelf niet kunnen, moet ik maar op mijn tanden bijten.

3: Ik neem altijd een schoen van de Gilbert om spinnen dood te slagen, geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om dat met eigen schoeisel te doen.

4: Over haar gesproken: ooit had ik dreadlocks. Toen ik ze afknipte heb ik ze in een doos gestoken om bij te houden. We kunnen daar kort over zijn: dat is niet iets wat ge moet doen.

5: Ik jog eigenlijk wel graag, maar steek meer tijd in het zoeken naar een aangepaste route dan in het lopen zelf. De vereisten zijn simpel: geen loslopende honden. Of dat nu een teckel of een rottweiler is, het kan mij niet schelen, ik loop er niet langs!

6: Ik heb ooit ingangsexamen gedaan op de modeacademie in Antwerpen, hilarisch, want ik had nog nooit waarnemingstekenen gedaan en mijn motivatie 'ik wil alleen maken wat ik zelf schoon vind' was precies niet helemaal wat ze wilden horen.

7: Ik ben bang in het donker, en dan vooral het landelijke donker. Niet altijd even handig wanneer ge in een boerengat woont. De Falconrui en heel Borgerhout om 4u 's nachts alleen: geen probleem, maar 200m langs een bos of wei alhier en ik spurt als een Vlaamse Usain Bolt.

8: Ik ben ervan overtuigd dat iedereen talenten heeft. Ik ook. Diegene waar ik het meest in uitblinkt zijn echter nogal nutteloos: ik kan bijna alle tunes van tv-series en reclamekes uit mijn jeugdjaren zingen.

9: Het blijft echter niet bij dat ene talent, ik ben zo gezegend dat ik er nog één heb. Ik kan namelijk de stem van Ingeborg zo goed nadoen, dat het onrustwekkend is. moest ik u ooit tegenkomen, ik zal het met graagte demonstreren.

10: Als ik op restaurant ben geweest en lekker heb gegeten, poets ik mijn tanden niet voor het slapengaan omdat ik de smaak nog even wil blijven proeven.

Zo, de kans dat mijn lezersaantal ineens omlaag gaat duikelen na deze bekentenissen is reëel, maar mijn chakra's kunnen dat wel aan.
Ik zou deze stok verder moeten geven, maar ik ga daarvoor passen en kruip in mijn bed, het snot, weet u wel.