2014 langs de imperfecte kant

 U had het nog tegoed: de foto's van 2014 die net dat tikkeltje realistischer zijn maar daarom niet minder plezant.
Veel plezier ermee!

De dochter poseert graag en enthousiast.
Dat ziet er dan zo uit.

Al vindt niet iedereen dat altijd grappig...

Hoewel hijzelf ook een stukske kan poseren.

 

In Noorwegen worden wegenwerken persoonlijk aangegeven.

En nadien begeleiden ze je er zelfs langs! Lachen!

Op het plaatselijke festival liep deze kerel rond voor  de toog waar wij hielpen. U mag drie keer raden wat hij onder die badjas droeg en hoe vaak hij open ging.

Het antwoord is: niets en te veel!

 

Leve knutselmomenten!
Een kartonnen bekertje, wat plastic en iedereen was gelukkig (de mens zelf én zijn omgeving!)
Ik heb dat trouwens enkel geknutseld, het aandoen was voor zijn rekening!

 

Ik heb toffe vriendinnekes die zich af en toe graag verkleden.

Hoera!
 

In de put ziet u lekstok liggen, onze dode kip.
De bomma had hem begraven want ze had hem zien liggen in een emmer.

Een emmer waar wij hem in hadden gelegd, want de kinders wilden hem mee kunnen begraven.

Bottom line: bomma heeft haar schup terug kunnen pakken en de kinders hebben afscheid kunnen nemen van hun kip.

De dochter erfde barbies voor haar verjaardag.
Wij hielden er een aankleedwedstrijd mee.

Soms ben ik helemaal klaar met de strijk.
Dat zijn dan de momenten waarop zoiets gebeurt.

Het is niet omdat uw kinderen ver kunnen wandelen dat ze dat altijd even interessant vinden.

De berg zand kwam uit de botten.

Ik verzeilde op een grasparkietenquiz.
Wij deden dat nog niet zo slecht!

Wij hebben geregeld een egel op bezoek.
Ik vind dat au fond toffe beesten, maar hij kakt wel op ons terras.
Hier ziet u een selfie van de egel en mezelf.
 

Majorettes moeten zichzelf kunnen relativeren!