Kinderlogica & duizend hartjes

De training zat erop en we reden naar huis.
Op de achterbank zat een content kind.

'Ik ga altijd rugby blijven doen, mama!'
'Bedoel je als werk?'
'Neenee, als sport. Ik ga altijd rugby doen en zwemmen, dat zijn mijn sporten.'
(als ge heel stil zijt, hoort ge op de achtergrond de Gilbert zijn wielerminnend hart breken)

'Ah, dat is kei tof! Seg, wat zou je eigenlijk willen doen als werk?'
'Voor dieren zorgen. Ik word later dierenarts! Voor alle lieve, schattige en zachte diertjes!'
'Jamaar knolleke, je weet toch dat de dieren die bij de dierenarts komen niet altijd lief en schattig zijn, want die zijn ziek.'
'Dat is niet erg, mama. Ik maak die dan weer beter!'

'En wat als er iemand met zo'n dikke vogelspin komt?'
'Mama, niemand heeft een vogelspin als huisdier. Dat kan niet!'
'Jawel, die meneer die we hebben gezien vorige week, die heeft dat.'
Het kind denkt even na, niet meer dan een paar seconden.

'Op die dag zit er iemand anders. Ik kan niet altijd werken hé?'

Zoals ik al zei: duizend hartjes...