zondag 16 september 2012

Twee kilo lichter en een existentiële crisis rijker

Twee kilo weg van mijn lijf, op één week tijd.
Ik hoor u al denken: "Sanseveria, hoe komt het dat gij zo marginaal veel afvalt?".
Het antwoord is simpel: omdat ik anders zo marginaal veel eet.
Geen koekjes, noedels, chips, pizza, chocolade, kebab of boterhammen meer 's avonds en de porties overdag ook een beetje - euhm- 'normaliseren'.

Bijna iedereen was afgevallen van de deelnemers.
Al een geluk, want onze gesprekken gaan enkel nog over eten en beginnen steevast met 'ik heb honger'.
Chance dat wij voor de rest ongelooflijk sympathiek zijn!

Ik ben wel realistisch genoeg om te beseffen dat het volgende week een heel pak minder zal zijn.
Die chocomousse, taart, koffiekoeken, restaurantbezoek en brunch van dit weekend zullen daar ook geen goed aan gedaan hebben, vrees ik.
Maar zie hier: het is een chirorokske en het is dicht!
(dat het bijna onder mijn oksels hing, is even naast de kwestie)


En voor het andere luik: de Sanseveria is vrij anoniem. Niemand van haar vriendinnekes was op de hoogte of ze moesten
a) Op meer dan 50km afstand wonen
b) Elkaar maar één keer per jaar zien
De laatste tijd is dat een beetje minder en ik weet eigenlijk niet goed wat ik ermee moet doen.
Ik voel mij nog bloter dan op het einde van de klerenketting van daarstraks...

30 opmerkingen:

  1. Goed bezig, nu volhouden hé (en niet opgeven als er volgende week niet zoveel afgaat) een halve kilo per week is ideaal volgens mijn schoonzus de diëtiste.

    Uwe laatste paragraaf begrijp ik niet helemaal, maar dat zal wel aan mij liggen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Met een halve kilo zou ik ook al blij zijn!

      De anonimiteit is een beetje weg aan het gaan en dat vind ik nogal jammer...

      Verwijderen
    2. Ik doe nog altijd alsof ik u niet ken hoor ! :-)

      Verwijderen
  2. Proficiat! Altijd plezant als ge plots weer iets kunt dragen, denk ik :-)

    En ge bedoelt dat vriendinnen uw blog hebben ontdekt? Indien ja, aub gewoon blijven voortdoen. Dank u wel en slaapwel!

    Ah ja, ik ga juist nog een stukske vers gebakken brownie eten, mmmmmm.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik de knop na een uur heb opengezet omdat het anders mijn bewegingen te veel beperkte. Zo fijn was het dus ook niet!

      Verwijderen
  3. Ik ken die crisis. Ons moeder heeft pas Facebook en spreekt mij aan met mijn statusupdates.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lol! Ik negeer vrienden van ouders en schoonouders in hun aanzoeken.

      Verwijderen
    2. och de begrijpende medemens! Ik word daar ook onozel van. Mijn schoonmoeder reageert op iedere foto en vindt alles leuk.

      Verwijderen
  4. ik kan niet zo goed volgen
    bent gij nu nog bij de chiro???
    of is dat uw oud chirorokske dat ge nog eens gepast hebt omdat het vandaag iets was van de chiro, dat spel van die klerenketting ken ik nog
    zelf ben ik nog van voor den tijd van de bruine chirorokskes, van voor den tijd van de bruine chirobroekrokskes, van voor den tijd van de mottige jeansovergooiers, maar mijn katoenen chirokleedje met knoppen heb ik nog!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Neenee, 10-kamp op de chirofeesten en dan vormen wij een ploeg met de oud-leiding. Ik ben nog gestart in de jeansovergooier, dat katoenen kleedje klinkt wel schoon, moet ik zeggen! Kunt ge er nog in? ;-)

      Verwijderen
    2. ja dat was feitelijk een overgooierke met knopen vooraan en lange mouwen
      maar ik had nog maatje 14 jaar, toen kwamen die mottige jeansovergooiers en wij wilden die niet gebruiken wegens toen al modebewust zijn
      wij bleven dus die ouw uniformen (ik geloof dat dat de allereerste waren) gebruiken maar die kon ge dan nergens meer kopen, dus ik heb tot mijnen trouw met dat kleedje van maatje 14 jaar gedaan,de rest ook zoiets, wij deden dan alle knopen los (sexy!!!) of rolden zelfs heel het bovenste stuk op, zodat we een soort van rokje hadden en die mouwen knoopten we dan als riem
      ja die lichte katoenen kleedjes waren bijvoorbeeld ook veel sneller droog als de chirojongens ons in de vijver hadden gegooid, die jeans, daar zonk ge mee naar den bodem
      nu kan ik er dus niet meer in, ik denk dat de stof ook zo rot is of half vergaan :-)
      mijn benen waren toen ook schoner...

      Verwijderen
  5. Niet toegeven aan de crisis aub! Gewoon voortdoen!
    Maar ik moet wel zeggen dat ik de symptomen van een verdwijnende anonimiteit herken. Van de zomer heeft mijn baas mijn blog ontdekt en dan staat ge toch even stil bij wat ge al allemaal geschreven hebt. En nog wil schrijven...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat is het gevoel helemaal!!!
      Ik ben er nog niet uit wat ik ga doen, maar de 14-daagse doe ik al zeker nog mee. Daarna zien we wel

      Verwijderen
  6. Blijven bloggen, please!!!
    Niemand hier op den blogwereld schrijft zo amusant-mooi als gij!
    Ik ben altijd blij als er weer een post van u is!
    En goe gedaan die -2 kilo.....

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Oooh, plieeees niet stoppen.... (oftewel ons op een 'geheime' manier tippen over een nieuwe 'geheime' blog die ge begint!!!)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. dat had ik nog niet eens door! dat ge ging stoppen met bloggen/of erover denkt...
    dat zou ik nu echt echt spijtig vinden!
    uw blogs zijn super om te lezen!
    staan bij mijn superfavorieten
    niet plooien, sanseveria!!!!
    anders moet ge ne nieuwe beginnen: juffrouw yucca of zoiets?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Iemand had mij al getipt om de naam 'kattenbakkorrels' te gebruiken, dat was ook geen slecht gedacht, vond ik.

      Verwijderen
  9. man dé crisis is eindelijk daar (ik vind dat dat nog lang geduurd heeft bij u) en ge moogt u niet eens volproppen om die miserie te vergeten... hoe erg is dat!! Maar ge zijt gewoon kei-goe bezig op alle fronten - nie verzwakken komaan, ge moet blijven goan!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dramatisch, inderdaad! Dat het zo lang geduurd heeft, komt voornamelijk doordat ik alleen maar onzin schrijf en ge hier niks kunt leren. :-)
      Ik heb daarjuist wel friet gegeten (een babyfrietje, dat vond ik al beter dan een gewone met ketchup en mayo, een kaaskroket en den overschot van de kinders hun frieten)

      Verwijderen
  10. Ik zou u toch ook wel missen ze! Waar moet ik dan mijn grappige leesmomenten op het werk halen?

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Oh ben ik blij dat gij dat ook hebt! Ik vind het afschuwelijk als mensen die ik ken mijn blog lezen! mijn lief strooit dat maar overal rond en ik schaam me dood. Gek toch dat ge liever alles deelt met wildvreemden dan met bekenden.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, maar toch is dat gemakkelijker om de één of andere reden. Ik schrijf ook niks te grof ofzo (enfin: dat denk ik toch), maar toch voel ik mij betrapt.

      Verwijderen
  12. Blijven gaan Sanseveria!
    Heb jij ook nog zo'n knalgeel seventies chirohemd met lange mouwen gedragen? (Als je als de helft van je oudere nichten ook in de-leve-de-CHI-leve-de-RO -zat had je prijs...)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Knalgeel chirohemd? Mijn god, wat voor een afzicht moet dat geweest zijn!?
      Wij hadden bij ons de schone retro t-shirtjes van 15 jaar daarvoor terug laten drukken en daarvoor waren het de jeansovergooiers.

      Verwijderen
  13. Wat betreft die anonimiteit: daar kan ik goed inkomen. Ik ben er als de dood voor dat mijn zus mijn blog ontdekt. Niet dat er iets instaat dat ze niet mag weten, maar ze heeft nogal veel kritiek gehad op mijn andere blog. Ja, als ze zich ergert omdat ik wat te enthousiast schrijf over de loopsport (ze kan niet relativeren wat ik schrijf en denkt dat ik één dezer dagen dood neerval) moet ze het niet lezen hè. Ik had schrik dat ze mijn leesme-blog zou ontdekken via de blog van zapnimf nav de blogmeeting. De kinderen hebben hier en daar wel eens laten vallen dat we naar een blogmeeting zijn geweest bij zapnimf. Via zapnimfs blog kon ze gemakkelijk op mijn blog uitkomen. Ze weet niet dat deze bestaat, maar kent wel mijn symbooltje. Dit werd door mijn dochter getekend en is wel een beetje delicaat wat betreft het waarborgen van mijn anonimiteit. Net als jouw foto's. Sta je daar wel eens bij stil?
    Verder, blijven schrijven, je hebt een heel ontwapenende stijl.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Goh, ja, de foto's van het kroost. Ik heb altijd gedacht dat er niemand die ik ken hier spontaan zou terechtkomen, maar dat is wel het geval en dan is de link natuurlijk snel gelegd als je die foto's ziet. Had ik al gezegd dat ik nogal naïef ben?

      Verwijderen
  14. Schoon chirorokske! Wel kaal! Maar goed voor u dat ge 't al dichtkrijgt! You go girl! Enneh, ik kan mij wel voorstellen dat dat akelig is als ge zo plots niet meer anoniem bent, ik heb het er zelf ook altijd moeilijk mee als mensen mij er "in't echt" over aanspreken..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het bewijs dat alcoholstift er wel degelijk afgaat, als ge het maar dikwijls genoeg wast! Gij durft zelfs met uw heel hoofd op de blog, dat is hier niet het geval!

      Verwijderen
  15. Ik snap volledig wat je bedoeld. Ik worstel ook al een tijdje met dat gevoel, en mijn zin in bloggen wordt daardoor ook steeds kleiner. Ik voel me geremd en vind dat ik ook helemaal niet meer zo naturel schrijf, nu ik weet dat er mensen die ik in het echt ken meelezen. Niet dat ik daarvoor al zo'n vlotte pen als jij had, maar toch. Ik ben eigenlijk ergens stiekem blij dat jij hetzelfde voelt, want ik vond het zo absurd van mezelf, dat ik op mijn blog veel makkelijker iets kan delen als er alleen mensen die ik niet ken meelezen. Maar ondanks dat alles zou ik toch ook het liefst hebben dat ge voort doet, ge schrijft zo grappig en dat is hier altijd zo gezellig!

    BeantwoordenVerwijderen