Fair Wear Friday #2

Ondanks het feit dat we maar één keer in de maand 'moeten' posten, ga ik toch proberen om het wekelijks te doen.
dan wordt er hier toch nog iets geblogd, nietwaar?

Het valt u misschien al meteen op dat ik terug mijn mottige schoenen draag: ahja, dat moest van de dokter.
Wat doet dat met een mens, twee weken constant op platte schoenen lopen?
Wel, ik zal het u zeggen: mijn knie doet pijn, niks dat ik aandoe is nog elegant en gisteren had ik stijve kuiten alsof ik 20km had gelopen, feest!

Maar soit, u wilt hier natuurlijk niet weten hoe het met mijn hielontsteking is (nog niet genezen, trouwens) maar wel wat ik deze ochtend aan zwierde.
De outfit:

De zonnebril:
Kort en goed: kringwinkel

Het T-shirt:
Just in Case, niet ecologisch, maar wel Belgisch

De broek:
Zelfgemaakt, met stof van Froy & Dind: Belgisch én biologisch

De schoenen:
Dezelfde als vorige week en met een beetje pech ook dezelfde als volgende week.
Ze zitten wel goed, al een geluk, maar de Gilbert ziet mij precies al iets minder graag, zeker in combinatie met de broek.

De pose:
Als ge op uw tippen staat/ zit, lijken uw benen smaller, ha!

Het geheel:
Gemakkelijk, dat vooral!
Als ik zo verder blijf gaan, gaat de Jani nooit een vriend worden van mij, vrees ik... om nog maar te zwijgen over de relatie tussen de Gilbert en mij!
Verder: vooral Belgisch en een deel biologisch, terug half half, zullen we maar zeggen.

Wil je graag meedoen? Kijk dan vlug hier!

Fair Wear Friday

Vorige week ging ik naar een 'Schone kleren' lezing hier in de buurt. Het was hard en de getuigenissen grepen recht naar mijn keel.
Nadien praatte ik na met Lies, over hoe we allebei een evenwicht zoeken en over hoe de combinatie lokaal-eerlijk-ecologisch-mooi vaak een ware zoektocht is.
Een tijd geleden poste ik er al eens iets over, maar het blijft stof tot nadenken.

Enkele dagen later zat er een mail in de virtuele brievenbus, of Kelly en ikzelf zin hadden om mee te doen en op geregelde tijdstippen een outfit te posten.
Lies stelde voor om minstens één vrijdag per maand een outfit te posten: Fair Wear Friday.
De bedoeling is om een foto van jezelf te posten en je kleren te scoren: wat is er groen, wat kan er beter, trekt het op iets?
(OK, dat laatste hoeft niet, maar ik doe dat graag)

Heb je ook zin om mee te doen?
Lees dan snel de regels (niet dat het er veel zijn) hier en schrijf je in, plak het logo bij op je blog en duik die kleerkast in!

Ik ga alvast starten met de mededeling dat mijn foto's meestal crappy zullen zijn, aangezien mijn kinders foto-instructies negeren en de Gilbert ook niet staat te springen om fotograaf van dienst te zijn.
Selfies à volonté dus!

De outfit:

Het kleedje:  
Gekocht in de kringwinkel, dus helemaal ok!

De schoenen:
Van een Duits schoenenmerk en hoogstwaarschijnlijk geen natuurlijk gelooid leer.
Bovendien zijn ze plat en mottig, maar aangezien ik van de dokter platte schoenen met een zooltje moet dragen de volgende weken én aangezien deze schoonheden  te klein waren (bleit!), is het dit geworden.

Het geheel:
De pose maakt mij smaller dan ik in feite ben, meer moet ge daar niet achter zoeken.
Mijn benen zijn eigenlijk te zwaar om zo'n schoenen te dragen in combinatie met een kleedje, ik weet dat wel hoor, Jani, maar er zat vandaag weinig anders op.

Eindconclusie:
Half/half, maar ter mijner verdediging: die schoenen zijn eigenlijk op doktersvoorschrift en zullen waarschijnlijk binnen vijf jaar nog gedragen worden (maar wel niet elke dag, want ik sta daar feitelijk niet mee).

Op de eerste plaats wil ik jullie bedanken!

Ik kreeg van Mademoiselle Fresita een liebster award, wat uitermate sympathiek is, maar ook altijd een beetje sterven: wat moet ge daar in godsnaam op antwoorden?

Het eerste deel was makkelijk: vertel 11 dingen over jezelf.
Hier zijn er alvast 10!
11. Ik pas af en toe dikwijls de meest geniale luiwijventruc toe om mijn huis properder te laten lijken dan het werkelijk is.

1. Wat is je vroegste herinnering?
Ik loop op de borduur van het plantenperk van de school en hou mijn vader zijn hand vast.
Zuster Anna, mijn juf van de eerste kleuterklas, staat mij breed lachend op te wachten.
Zuster Anna was de max!

2. Als er geen praktische bezwaren waren, en geld was ook geen probleem, welke job zou je dan doen?
Die van mij! Echt: ik doe dat doodgraag!
Ik zou wel iemand inhuren om mijn administratie te doen.
Misschien zelfs iets minder gaan werken en dan ook nog ergens toneel gaan spelen én werk doen als grafisch ontwerper, allebei gratis, want ik doe dat graag.

3. Wat is het beste boek dat je ooit las? Of misschien niet het beste, maar gewoon een steengoed boek?
Ik ben 'Minoes' tot ver in mijn puberjaren blijven herlezen. Nu lees ik vooral op vakantie, maar er is geen enkel boek bij dat ik tientallen keren wil herlezen zoals 'Minoes'.

4. Zelfde vraag maar dan voor films. Je absolute lievelingsfilm.
Hmmm... ik ga hier een beetje valspelen. Blueberry Hill en Brylcream Boulevard, dat is een tweeluik, dus die horen eigenlijk samen en Antonia en Breaking the waves en Dirty Dancing!

5. Wat is je lievelingsplekje in eigen land en waarom zou ik daar eens naartoe moeten?
't Rauw, mijn geboortedorp. Het is daar schoon en er is overal water: wij zijn een beetje het Venetië van de Kempen.

6. Geef je mij het recept van een gerecht dat bij jou regelmatig op tafel komt?
Dit! Makkelijk, snel en héél lekker!

7. Hoe ziet jouw favoriete zaterdagochtend eruit? (en hoe vaak breng je hem zo door?)
Dat hang er eigenlijk van af hoe mijn vrijdagavond geweest is...
Op tijd opstaan, naar de rommelmarkt gaan terwijl de Gilbert met het kroost op een terras zit (of ergens anders), samen iets eten dat ik niet heb klaargemaakt, naar de Olmense zoo en voor 's avonds: sangria, de vuurkorf en mensen die ik graag zie er rond.
Oeps...dat is hier al een hele dag geworden!

 8. Wat zou je graag beter kunnen?
Mijn huishouden. Echt: het is hier een stal as we speak!

9. Met welke vijf woorden zou je jezelf omschrijven?
Lang, lachen, emotioneel, eten en onzin.

10. Wat zou je echt graag nog doen in je leven?
De wereld beter maken.

11. Wat zou je, behalve levende wezens, uit je huis redden bij brand?
Mijn schoenen.

Nu komt het deel waarin ik 11 anderen moet nomineren, met minder dan 200 volgers.
Eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat ik niet zo veel nieuwe blogs ontdek/ lees: het is nu al een onmogelijke opdracht om dat allemaal bij te houden.
Maar kom, ik doe een poging:
http://mlleassorti.blogspot.be/, http://koningkoekenbak.blogspot.be/, http://maakblog.be/, http://moekeveerlemaaktvanalles.blogspot.be/, http://deafwasdialogen.blogspot.be/

Het zijn er maar vijf, maar eenieder onder jullie die zin heeft, krijgt de award ook van mij!
Mijn vragen:
1) Als je een dier was, welk dier zou je dan zijn?
2) Welk nummer vindt je geweldig, maar durf je aan niemand te zeggen uit schaamte?
3) Wat is het lelijkste dat je ooit hebt aangedaan (niet om te verkleden!)?
4) Wat is je grootste talent?
5) Wat is je favoriete songfestivalnummer?
6) Meest gênante moment ooit. Eerlijk.
7) Pita of kebab? En waarom?
8) Heb je principes waar je nooit van af wijkt? Zo ja: welke?
9) Wat is je favoriete citaat?
10)  Heb je een idool? Wie?
11) Zou je een kip kunnen slachten?

Ik ben benieuwd!
Voor zij die zeggen: 'dat duurt allemaal veel te lang, ik heb daar geen tijd voor!'
Inderdaad, maar hier 4€ (of meer) storten, duurt maar 5 minuten en je wint er misschien deze zeefdruk mee!

Nieuw leven!

Een tijdje geleden postte ik mijn probeersels.
Benieuwd hoe het ermee gaat momenteel?
Wel: goed!

 

De ananas is ondertussen gigantisch geworden. Dat verklaart trouwens waarom hij hier en daar kapotte bladeren heeft: hij is écht gigantisch!
Wel nog geen enkele vrucht in de was, maar wie weet wat een hete zomer nog kan brengen!

 

Hier zie je hem naast de citroenplant.
Inderdaad: dat kleine citroenplantje is ook al serieus gegroeid!

 

Maar er is ook echt nieuw leven!
Aanschouw: het zoete aardappel experiment.
Ik ben daar zot van, ongeacht hoeveel koolhydraten erin zitten.
Dus dit jaar probeer ik mijn eigen zoete aardappelen te kweken.
De methode is hetzelfde als bij de avocado, met als verschil dat het bij mij nooit lukt met avocado's.
Je moet wel geduld hebben: het duurt een paar weken voor de scheutjes tevoorschijn komen.

 

Helemaal nieuw is ze niet, maar voor ons wel.
Het poezenbeest kwam hier enkele weken geleden aan en is gebleven, rondvraag en affiches leverden niets op en daarom is ze nu van ons.
Hoera!
De boskat, die van het kroost de geweldige naam 'Alarm' kreeg.
Ik verzeker u: dat is lachen wanneer die hier aan de achterdeur staan te roepen op de kat.

 

Ook nieuw: de kuikentjes van Tok.
Ze zijn begonnen met vijf.
Eentje werd verpletterd door een teveel aan moederliefde en nummer twee en drie zijn op mysterieuze wijze verdwenen.
Straf, vooral omdat de Gilbert een constructie bouwde die langs de zijkant én langs de bovenkant dicht is.
Het kroost was al begonnen met namen geven, maar we gaan dat pas officieel doen wanneer ze uit de gevarenzone zijn, anders gaat er hier nog veel gebleit worden.
U ziet trouwens Tok in actie met haar favoriete activiteit: wegvluchten van zodra ze iemand ziet, ik vrees dat wij kei asociale kippen gaan krijgen, of hanen, wie weet...

Maar er is niet alleen nieuw leven, er was ook afscheid.
Van Lekstok, 's werelds liefste en meest knuffelbare kip!
Echt: het laatste wat ze voor mij deed was een gigantisch vieze en dikke spin opeten, de dag erna lag ze dood in haar nest.
Snik...

Ondertussen kan er nog steeds gestort worden voor de antilopes, niet vergeten!

Antilopes voor Syrië

Door problemen op de site kwam er niets bij op de teller, wat nogal nefast is voor een inzamelactie.
Ondertussen is dat opgelost (al een tijdje, maar ik wilde het eerst zelf uittesten en had niet eerder tijd) en kunnen jullie terug storten, hoera!

Omdat ik nogal lui van aard ben, vindt u hieronder de gekopieerde tekst van het vorige bericht.
Nieuwe storters krijgen een bevestigingsmail en sturen die door naar mij.
Diegenen die reeds gestort hebben voor de site terug werkte, mailen een printscreen van hun overschrijving door.

Wat valt er te winnen?
Dames en heren, ik presenteer u: het originele, door mijzelf gezeefdrukte Philleke 'Wij zijn hier met de fiets, want wij zijn antilopen'.
Voor de hilarische zin dank ik nog steeds het WWF op mijn blote knieën, voor het tekenen geef ik de speekmedaille aan mijzelf.
Voor diegenen die niet enkel een hart hebben voor mensen, maar ook één voor de natuur: geprint op gerecycleerd papier met inkten op waterbasis.
En voor zij die graag alles weten: de print zelf is A4 formaat, gedrukt op papier formaat A3.
Er zijn slechts 6 (fatsoenlijke) exemplaren van op deze aardbol, dus u bent er zeker van dat niet half Vlaanderen deze print in zijn living heeft hangen.

Hoe neem je deel aan de tombola?
1.Schrijf 4 euro over op de rekening van Syrië 12-12.
Dit kan rechtstreeks via mijn actie op de officiële pagina van Syrië 12-12.
Ik ontvang geen geld, jouw gift komt meteen op de juiste plaats terecht.
Op dezelfde pagina van mijn actie kan je zien hoeveel geld we verzameld hebben.
Je kan, als je meer kansen wilt maken, natuurlijk ook meer storten.
Per schijf van 4€ extra, krijg je een extra kans.
2.Stuur de bevestigingsmail (die je zal ontvangen na je betaling) door naar jet_de_freggel@hotmail.com
(of klik op het enveloppe icoon rechts boven).
Om geldig te zijn, moet ik je op 20 juni voor middernacht in mijn mailbox gevonden hebben.
3.Je krijgt ten laatste 21 juni je mail terug waarin staat dat ik de jouwe goed heb ontvangen.
Je krijgt geen nummer: ik ga werken met namen, zodat diegenen die meer storten ook meer kansen hebben om te winnen.
4. Op zondag 22 juni maak ik de winnaar bekend

Aangezien ik nogal goed ben ik het kwijtraken van drukken en de post ook niet helemaal vertrouw, zal ik hem eigenhandig bezorgen aan de gelukkige.

Het doel is om 200€ in te zamelen, dus kom: deel deze actie op uw blog, facebook of twitter, val uw vrienden en familie lastig en help mij om 100 lotjes te verkopen!
(dat laatste is niet enkel voor Syrië, maar ook een beetje voor mijn ego).
Merci!

Ter verduidelijking: de foto is scheef, de print niet!

De Sanseveria komt uit de (boeken)kast.

Een hele tijd geleden werd er gejuicht ten huize Sanseveria, wat zeg ik: dubbel gejuicht.
Niet dat dat zo uitzonderlijk is, dat juichen, ik ben bij wijlen nogal enthousiast, tot grote spijt van de Gilbert.
Dat juichen had natuurlijk een reden, anders zou het niet zo goed gesteld zijn met mijn geestelijke gezondheid, en had alles te maken met Kelly.

Sinds deze blogpost kon u al zo'n donkerbruin vermoeden hebben dat ik fan ben van Kelly.
Serieus: ik ben fan en ik ben daar fier op.
Groot was dan ook mijn vreugde toen bleek dat Kelly een boek zou schrijven.
Nog groter werd mijn vreugde toen ze vroeg of ik zin had om ook mee te werken.
Het spreekt voor zich dat ik daar geen twee keer over moest nadenken!
Het spreekt ook voor zich dat ik één der deadlineflirters was, maar kom: dat houdt het allemaal een beetje spannend, niet?

Wil je zien wat ik fabriceerde voor het fabuleuze Art d'eco (buiten een hele hoop onzin)?
Loop dan binnenkort naar uw dichtstbijzijnde boekhandel.
Ik garandeer uren lees- en fröbelplezier én een paar nieuwe Phillekes.
Bovendien ben ik niet de enige die aan de slag mocht gaan, lees haar posts er maar op na!
Feest!

Een kleine tip?
Ik pak onderstaand schandaal aan (of doe tenminste een poging).